Greek

Noun

απελπισία • ‎(apelpisía) f

1. hopelessness, despair, distress

   Όταν κάποιος έχει κατάθλιψη, τον πιάνει απελπισία.‎ ― Ótan kápoios échei katáthlipsi, ton piánei apelpisía. ― When someone is depressed, they become despaired.

2. (figuratively) a hopeless or disheartening situation

   Η κατάσταση είναι σκέτη απελπισία.‎ ― I katástasi eínai skéti apelpisía. ― The situation is completely desperate.

Declension

Related terms

• απελπίζω ‎(apelpízo, “to make someone despair”)