Definify.com
Definition 2024
απομονωμένος
απομονωμένος
Greek
Adjective
απομονωμένος • (apomonoménos) m (feminine απομονωμένη, neuter απομονωμένο)
Declension
positive forms of απομονωμένος
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | απομονωμένος | απομονωμένη | απομονωμένο | απομονωμένοι | απομονωμένες | απομονωμένα |
| genitive | απομονωμένου | απομονωμένης | απομονωμένου | απομονωμένων | απομονωμένων | απομονωμένων |
| accusative | απομονωμένο | απομονωμένη | απομονωμένο | απομονωμένους | απομονωμένες | απομονωμένα |
| vocative | απομονωμένε | απομονωμένη | απομονωμένο | απομονωμένοι | απομονωμένες | απομονωμένα |
| derivations | comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απομονωμένος, etc.) relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απομονωμένος, etc.) |
|||||