Definify.com
Definition 2024
αποφασίζομαι
αποφασίζομαι
Greek
Verb
αποφασίζομαι • (apofasízomai) (simple past αποφασίστηκα, active form αποφασίζω, passive)
- passive of αποφασίζω (apofasízo)
Conjugation
αποφασίζομαι
Non-past tenses | Past tenses | |||
---|---|---|---|---|
Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
1st person | sg | αποφασίζομαι | θα αποφασίζομαι | αποφασιζόμουν, αποφασιζόμουνα |
2nd person | αποφασίζεσαι | θα αποφασίζεσαι | αποφασιζόσουν, αποφασιζόσουνα | |
3rd person | αποφασίζεται | θα αποφασίζεται | αποφασιζόταν, αποφασιζότανε | |
1st person | pl | αποφασιζόμαστε | θα αποφασιζόμαστε | αποφασιζόμασταν, αποφασιζόμαστε2 |
2nd person | αποφασίζεστε, αποφασιζόσαστε1 | θα αποφασίζεστε, αποφασιζόσαστε1 | αποφασιζόσασταν, αποφασιζόσαστε2 | |
3rd person | αποφασίζονται | θα αποφασίζονται | αποφασίζονταν, αποφασιζόντανε, αποφασιζόντουσαν | |
Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
1st person | sg | αποφασιστώ | θα αποφασιστώ | αποφασίστηκα |
2nd person | αποφασιστείς | θα αποφασιστείς | αποφασίστηκες | |
3rd person | αποφασιστεί | θα αποφασιστεί | αποφασίστηκε | |
1st person | pl | αποφασιστούμε | θα αποφασιστούμε | αποφασιστήκαμε |
2nd person | αποφασιστείτε | θα αποφασιστείτε | αποφασιστήκατε | |
3rd person | αποφασιστούν, αποφασιστούνε | θα αποφασιστούν, θα αποφασιστούνε | αποφασίστηκαν, αποφασιστήκανε | |
Imperative | Imperfective | Perfective | ||
2nd person | sg | —3 | αποφασίσου | |
2nd person | pl | —3 | αποφασιστείτε | |
Perfect tenses | ||||
Perfect | έχω αποφασιστεί, έχεις αποφασιστεί έχει αποφασιστεί, … | |||
Future perfect | θα έχω αποφασιστεί, θα έχεις αποφασιστεί, θα έχει αποφασιστεί, … | |||
Past perfect | είχα αποφασιστεί, είχες αποφασιστεί, είχε αποφασιστεί, … | |||
Subjunctive | ||||
Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
† The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||