Definify.com
Definition 2024
γέννασις
γέννασις
Ancient Greek
Alternative forms
- γέννησις (génnēsis) (standard)
- (4th AD Koine) IPA(key): /ɣén̚nasis/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /ʝén̚nasis/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /ʝénasis/
Noun
γέννᾱσις • (génnāsis) f (genitive γεννάσεως); third declension
Inflection
Third declension of γέννᾱσῐς, γεννάσεως
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | ἡ γέννᾱσῐς | τὼ γεννάσει | αἱ γεννάσεις |
Genitive | τῆς γεννάσεως | τοῖν γεννᾱσέοιν | τῶν γεννάσεων |
Dative | τῇ γεννάσει | τοῖν γεννᾱσέοιν | ταῖς γεννάσεσῐ(ν) |
Accusative | τὴν γέννᾱσῐν | τὼ γεννάσει | τὰς γεννάσεις |
Vocative | γέννᾱσῐ | γεννάσει | γεννάσεις |
Third declension of γέννᾱσῐς, γεννάσιος
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | ἡ γέννᾱσῐς | τὼ γεννάσιε | αἱ γεννάσιες |
Genitive | τῆς γεννάσιος | τοῖν γεννᾱσίοιν | τῶν γεννᾱσίων |
Dative | τῇ γεννάσῑ, γεννάσει | τοῖν γεννᾱσίοιν | ταῖς γεννάσῐσῐ(ν), γεννᾱσίεσῐ(ν), γεννάσεσῐ(ν) |
Accusative | τὴν γέννᾱσῐν | τὼ γεννάσιε | τὰς γεννάσῑς, γεννάσιᾰς |
Vocative | γέννᾱσῐ | γεννάσιε | γεννάσιες |
References
- Liddell & Scott, A Greek-English Lexicon