Definify.com
Definition 2024
γεννάω
γεννάω
Ancient Greek
Verb
γεννάω • (gennáō)
Inflection
Present: γεννῶ, γεννῶμαι (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | γεννῶ | γεννᾷς | γεννᾷ | γεννᾶτον | γεννᾶτον | γεννῶμεν | γεννᾶτε | γεννῶσῐ(ν) |
| subjunctive | γεννῶ | γεννᾷς | γεννᾷ | γεννᾶτον | γεννᾶτον | γεννῶμεν | γεννᾶτε | γεννῶσῐ(ν) | |
| optative | γεννῴην/ γεννῷμῐ |
γεννῴης/ γεννῷς |
γεννῴη/ γεννῷ |
γεννῴητον/ γεννῷτον |
γεννῳήτην/ γεννῴτην |
γεννῴημεν/ γεννῷμεν |
γεννῴητε/ γεννῷτε |
γεννῴησᾰν/ γεννῷεν |
|
| imperative | γέννᾱ | γεννάτω | γεννᾶτον | γεννάτων | γεννᾶτε | γεννώντων | |||
| middle/
passive |
indicative | γεννῶμαι | γεννᾷ | γεννᾶται | γεννᾶσθον | γεννᾶσθον | γεννώμεθᾰ | γεννᾶσθε | γεννῶνται |
| subjunctive | γεννῶμαι | γεννᾷ | γεννᾶται | γεννᾶσθον | γεννᾶσθον | γεννώμεθᾰ | γεννᾶσθε | γεννῶνται | |
| optative | γεννῴμην | γεννῷο | γεννῷτο | γεννῷσθον | γεννῴσθην | γεννῴμεθᾰ | γεννῷσθε | γεννῷντο | |
| imperative | γεννῶ | γεννάσθω | γεννᾶσθον | γεννάσθων | γεννᾶσθε | γεννάσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | γεννᾶν | γεννᾶσθαι | |||||||
| participle | γεννῶν , γεννῶσᾰ , γεννῶν | γεννώμενος , γεννωμένη , γεννώμενον | |||||||
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | γεννάω | γεννάεις | γεννάει | γεννάετον | γεννάετον | γεννάομεν | γεννάετε | γεννάουσῐ(ν) |
| subjunctive | γεννάω | γεννάῃς | γεννάῃ | γεννάητον | γεννάητον | γεννάωμεν | γεννάητε | γεννάωσῐ(ν) | |
| optative | γεννάοιμῐ | γεννάοις | γεννάοι | γεννάοιτον | γεννᾰοίτην | γεννάοιμεν | γεννάοιτε | γεννάοιεν | |
| imperative | γέννᾰε | γεννᾰέτω | γεννάετον | γεννᾰέτων | γεννάετε | γεννᾰόντων | |||
| middle/
passive |
indicative | γεννάομαι | γεννάει/ γεννάῃ |
γεννάεται | γεννάεσθον | γεννάεσθον | γεννᾰόμεθᾰ | γεννάεσθε | γεννάονται |
| subjunctive | γεννάωμαι | γεννάῃ | γεννάηται | γεννάησθον | γεννάησθον | γεννᾰώμεθᾰ | γεννάησθε | γεννάωνται | |
| optative | γεννᾰοίμην | γεννάοιο | γεννάοιτο | γεννάοισθον | γεννᾰοίσθην | γεννᾰοίμεθᾰ | γεννάοισθε | γεννάοιντο | |
| imperative | γεννάου | γεννᾰέσθω | γεννάεσθον | γεννᾰέσθων | γεννάεσθε | γεννᾰέσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | γεννάειν | γεννάεσθαι | |||||||
| participle | γεννάων , γεννάουσᾰ , γέννᾰον | γεννᾰόμενος , γεννᾰομένη , γεννᾰόμενον | |||||||
Imperfect: ἐγέννων, ἐγεννώμην (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἐγέννων | ἐγέννᾱς | ἐγέννᾱ | ἐγεννᾶτον | ἐγεννάτην | ἐγεννῶμεν | ἐγεννᾶτε | ἐγέννων |
| middle/ passive |
ἐγεννώμην | ἐγεννῶ | ἐγεννᾶτο | ἐγεννᾶσθον | ἐγεννάσθην | ἐγεννώμεθᾰ | ἐγεννᾶσθε | ἐγεννῶντο | |
Imperfect: ἐγέννᾰον, ἐγεννᾰόμην (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἐγέννᾰον | ἐγέννᾰες | ἐγέννᾰε | ἐγεννάετον | ἐγεννᾰέτην | ἐγεννάομεν | ἐγεννάετε | ἐγέννᾰον |
| middle/ passive |
ἐγεννᾰόμην | ἐγεννάου | ἐγεννάετο | ἐγεννάεσθον | ἐγεννᾰέσθην | ἐγεννᾰόμεθᾰ | ἐγεννάεσθε | ἐγεννάοντο | |
Future: γεννήσω, γεννήσομαι, γεννηθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | γεννήσω | γεννήσεις | γεννήσει | γεννήσετον | γεννήσετον | γεννήσομεν | γεννήσετε | γεννήσουσῐ(ν) |
| optative | γεννήσοιμῐ | γεννήσοις | γεννήσοι | γεννήσοιτον | γεννησοίτην | γεννήσοιμεν | γεννήσοιτε | γεννήσοιεν | |
| middle | indicative | γεννήσομαι | γεννήσει/ γεννήσῃ |
γεννήσεται | γεννήσεσθον | γεννήσεσθον | γεννησόμεθᾰ | γεννήσεσθε | γεννήσονται |
| optative | γεννησοίμην | γεννήσοιο | γεννήσοιτο | γεννήσοισθον | γεννησοίσθην | γεννησοίμεθᾰ | γεννήσοισθε | γεννήσοιντο | |
| passive | indicative | γεννηθήσομαι | γεννηθήσει/ γεννηθήσῃ |
γεννηθήσεται | γεννηθήσεσθον | γεννηθήσεσθον | γεννηθησόμεθᾰ | γεννηθήσεσθε | γεννηθήσονται |
| optative | γεννηθησοίμην | γεννηθήσοιο | γεννηθήσοιτο | γεννηθήσοισθον | γεννηθησοίσθην | γεννηθησοίμεθᾰ | γεννηθήσοισθε | γεννηθήσοιντο | |
| active | middle | passive | |||||||
| infinitive | γεννήσειν | γεννήσεσθαι | γεννηθήσεσθαι | ||||||
| participle | γεννήσων , γεννήσουσᾰ , γεννῆσον | γεννησόμενος , γεννησομένη , γεννησόμενον | γεννηθησόμενος , γεννηθησομένη , γεννηθησόμενον | ||||||
Aorist: ἐγέννησα, ἐγεννησάμην, ἐγεννήθην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἐγέννησα | ἐγέννησας | ἐγέννησε | ἐγεννήσατον | ἐγεννησάτην | ἐγεννήσαμεν | ἐγεννήσατε | ἐγέννησαν |
| subjunctive | γεννήσω | γεννήσῃς | γεννήσῃ | γεννήσητον | γεννήσητον | γεννήσωμεν | γεννήσητε | γεννήσωσῐ(ν) | |
| optative | γεννήσαιμῐ | γεννήσαις/ γεννήσειας |
γεννήσαι/ γεννήσειε |
γεννήσαιτον | γεννησαίτην | γεννήσαιμεν | γεννήσαιτε | γεννήσαιεν/ γεννήσειαν |
|
| imperative | γέννησον | γεννησάτω | γεννήσατον | γεννησάτων | γεννήσατε | γεννησάντων | |||
| middle | indicative | ἐγεννησάμην | ἐγεννήσω | ἐγεννήσατο | ἐγεννήσασθον | ἐγεννησάσθην | ἐγεννησάμεθα | ἐγεννήσασθε | ἐγεννήσαντο |
| subjunctive | γεννήσωμαι | γεννήσῃ | γεννήσηται | γεννήσησθον | γεννήσησθον | γεννησώμεθα | γεννήσησθε | γεννήσωνται | |
| optative | γεννησαίμην | γεννήσαιο | γεννήσαιτο | γεννήσαισθον | γεννησαίσθην | γεννησαίμεθα | γεννήσαισθε | γεννήσαιντο | |
| imperative | γέννησαι | γεννησάσθω | γεννήσασθον | γεννησάσθων | γεννήσασθε | γεννησάσθων | |||
| passive | indicative | ἐγεννήθην | ἐγεννήθης | ἐγεννήθη | ἐγεννήθητον | ἐγεννηθήτην | ἐγεννήθημεν | ἐγεννήθητε | ἐγεννήθησαν |
| subjunctive | γεννηθῶ | γεννηθῇς | γεννηθῇ | γεννηθῆτον | γεννηθῆτον | γεννηθῶμεν | γεννηθῆτε | γεννηθῶσῐ(ν) | |
| optative | γεννηθείην | γεννηθείης | γεννηθείη | γεννηθεῖτον/ γεννηθείητον |
γεννηθείτην/ γεννηθειήτην |
γεννηθεῖμεν/ γεννηθείημεν |
γεννηθεῖτε/ γεννηθείητε |
γεννηθεῖεν/ γεννηθείησαν |
|
| imperative | γεννήθητι | γεννηθήτω | γεννήθητον | γεννηθήτων | γεννήθητε | γεννηθέντων | |||
| active | middle | passive | |||||||
| infinitive | γέννησαι | γεννήσασθαι | γεννηθῆναι | ||||||
| participle | m | γεννήσᾱς | γεννησάμενος | γεννηθείς | |||||
| f | γεννήσᾱσα | γεννησαμένη | γεννηθεῖσα | ||||||
| n | γέννησαν | γεννησάμενον | γεννηθέν | ||||||
Perfect: γεγέννηκα, γεγέννημαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| perfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | γεγέννηκα | γεγέννηκας | γεγέννηκε | γεγεννήκατον | γεγεννήκατον | γεγεννήκαμεν | γεγεννήκατε | γεγεννήκᾱσῐ(ν) |
| subjunctive | γεγεννηκὼς ὦ/ γεγεννήκω |
γεγεννηκὼς ᾖς/ γεγεννήκῃς |
γεγεννηκὼς ᾖ/ γεγεννήκῃ |
γεγεννηκότε ἦτον/ γεγεννήκητον |
γεγεννηκότε ἦτον/ γεγεννήκητον |
γεγεννηκότες ὦμεν/ γεγεννήκωμεν |
γεγεννηκότες ἦτε/ γεγεννήκητε |
γεγεννηκότες ὦσῐ(ν)/ γεγεννήκωσῐ(ν) |
|
| optative | γεγεννηκὼς εἴην/ γεγεννήκοιμῐ/ γεγεννηκοίην |
γεγεννηκὼς εἴης/ γεγεννήκοις/ γεγεννηκοίης |
γεγεννηκὼς εἴη/ γεγεννήκοι/ γεγεννηκοίη |
γεγεννηκότε εἴητον/ γεγεννηκότε εἶτον/ γεγεννήκοιτον |
γεγεννηκὀτε εἰήτην/ γεγεννηκότε εἴτην/ γεγεννηκοίτην |
γεγεννηκότες εἴημεν/ γεγεννηκότες εἶμεν/ γεγεννήκοιμεν |
γεγεννηκότες εἴητε/ γεγεννηκότες εἶτε/ γεγεννήκοιτε |
γεγεννηκότες εἴησαν/ γεγεννηκότε εἶεν/ γεγεννήκοιεν |
|
| imperative | γεγεννηκὼς ἴσθῐ | γεγεννηκὼς ἔστω | γεγεννηκότε ἔστον | γεγεννηκότε ἔστων | γεγεννηκότες ἔστε | γεγεννηκότες ὄντων | |||
| middle/
passive |
indicative | γεγέννημαι | γεγέννησαι | γεγέννηται | γεγέννησθον | γεγέννησθον | γεγεννήμεθα | γεγέννησθε | γεγέννηνται |
| subjunctive | γεγεννημένος ὦ | γεγεννημένος ᾖς | γεγεννημένος ᾖ | γεγεννημένω ἦτον | γεγεννημένω ἦτον | γεγεννημένοι ὦμεν | γεγεννημένοι ἦτε | γεγεννημένοι ὦσῐ | |
| optative | γεγεννημένος εἴην | γεγεννημένος εἴης | γεγεννημένος εἴη | γεγεννημένοι εἴητον/ γεγεννημένοι εἶτον |
γεγεννημένω εἰήτην/ γεγεννημένω εἴτην |
γεγεννημένοι εἴημεν/ γεγεννημένοι εἶμεν |
γεγεννημένοι εἴητε/ γεγεννημένοι εἶτε |
γεγεννημένοι εἴησαν/ γεγεννημένοι εἶεν |
|
| imperative | γεγέννησο | γεγεννήσθω | γεγέννησθον | γεγεννήσθων | γεγέννησθε | γεγεννήσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | γεγεννηκέναι | γεγεννήσθαι | |||||||
| participle | γεγεννηκώς , γεγεννηκυῖα , γεγεννηκός | γεγεννημένος , γεγεννημένη , γεγεννημένον | |||||||
References
- γεννάω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- γεννάω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «γεννάω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- «γεννάω» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- γεννάω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- “G1080”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Greek
Verb
γεννάω • (gennáo) (simple past γέννησα, passive form γεννιέμαι)
- Alternative form of γεννώ (gennó)
Conjugation
This verb needs an inflection-table template.