Definify.com

Definition 2025

γείνομαι

γείνομαι

Ancient Greek

Verb

γείνομαι • ‎(geínomai)

I am born
I beget, bring into being

Inflection

Present: γείνομαι

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	γείνομαι	γείνει/ γείνῃ	γείνεται	γείνεσθον	γείνεσθον	γεινόμεθᾰ	γείνεσθε	γείνονται
	subjunctive	γείνωμαι	γείνῃ	γείνηται	γείνησθον	γείνησθον	γεινώμεθᾰ	γείνησθε	γείνωνται
	optative	γεινοίμην	γείνοιο	γείνοιτο	γείνοισθον	γεινοίσθην	γεινοίμεθᾰ	γείνοισθε	γείνοιντο
	imperative		γείνου	γεινέσθω	γείνεσθον	γεινέσθων		γείνεσθε	γεινέσθων
		infinitive				participle
middle/passive		γείνεσθαι				γεινόμενος , γεινομένη , γεινόμενον

Imperfect: ἐγεινόμην

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐγεινόμην	ἐγείνου	ἐγείνετο	ἐγείνεσθον	ἐγεινέσθην	ἐγεινόμεθᾰ	ἐγείνεσθε	ἐγείνοντο

Aorist: ἐγεινάμην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	ἐγεινάμην	ἐγείνω	ἐγείνατο	ἐγείνασθον	ἐγεινάσθην	ἐγεινάμεθα	ἐγείνασθε	ἐγείναντο
	subjunctive	γείνωμαι	γείνῃ	γείνηται	γείνησθον	γείνησθον	γεινώμεθα	γείνησθε	γείνωνται
	optative	γειναίμην	γείναιο	γείναιτο	γείναισθον	γειναίσθην	γειναίμεθα	γείναισθε	γείναιντο
	imperative		γεῖναι	γεινάσθω	γείνασθον	γεινάσθων		γείνασθε	γεινάσθων
		infinitive				participle
middle		γείνασθαι				γεινάμενος, γειναμένη, γεινάμενον

Related terms

γεννάω ‎(gennáō)
γίγνομαι ‎(gígnomai)

References

γείνομαι in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
γείνομαι in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
γείνομαι in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
«γείνομαι» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
«γείνομαι» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)