Definify.com
Definition 2024
γελάω
γελάω
Ancient Greek
Alternative forms
Verb
γελάω • (geláō)
Inflection
Present: γελῶ, γελῶμαι (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | γελῶ | γελᾷς | γελᾷ | γελᾶτον | γελᾶτον | γελῶμεν | γελᾶτε | γελῶσῐ(ν) |
| subjunctive | γελῶ | γελᾷς | γελᾷ | γελᾶτον | γελᾶτον | γελῶμεν | γελᾶτε | γελῶσῐ(ν) | |
| optative | γελῴην/ γελῷμῐ |
γελῴης/ γελῷς |
γελῴη/ γελῷ |
γελῴητον/ γελῷτον |
γελῳήτην/ γελῴτην |
γελῴημεν/ γελῷμεν |
γελῴητε/ γελῷτε |
γελῴησᾰν/ γελῷεν |
|
| imperative | γέλᾱ | γελάτω | γελᾶτον | γελάτων | γελᾶτε | γελώντων | |||
| middle/
passive |
indicative | γελῶμαι | γελᾷ | γελᾶται | γελᾶσθον | γελᾶσθον | γελώμεθᾰ | γελᾶσθε | γελῶνται |
| subjunctive | γελῶμαι | γελᾷ | γελᾶται | γελᾶσθον | γελᾶσθον | γελώμεθᾰ | γελᾶσθε | γελῶνται | |
| optative | γελῴμην | γελῷο | γελῷτο | γελῷσθον | γελῴσθην | γελῴμεθᾰ | γελῷσθε | γελῷντο | |
| imperative | γελῶ | γελάσθω | γελᾶσθον | γελάσθων | γελᾶσθε | γελάσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | γελᾶν | γελᾶσθαι | |||||||
| participle | γελῶν , γελῶσᾰ , γελῶν | γελώμενος , γελωμένη , γελώμενον | |||||||
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | γελάω | γελάεις | γελάει | γελάετον | γελάετον | γελάομεν | γελάετε | γελάουσῐ(ν) |
| subjunctive | γελάω | γελάῃς | γελάῃ | γελάητον | γελάητον | γελάωμεν | γελάητε | γελάωσῐ(ν) | |
| optative | γελάοιμῐ | γελάοις | γελάοι | γελάοιτον | γελᾰοίτην | γελάοιμεν | γελάοιτε | γελάοιεν | |
| imperative | γέλᾰε | γελᾰέτω | γελάετον | γελᾰέτων | γελάετε | γελᾰόντων | |||
| middle/
passive |
indicative | γελάομαι | γελάει/ γελάῃ |
γελάεται | γελάεσθον | γελάεσθον | γελᾰόμεθᾰ | γελάεσθε | γελάονται |
| subjunctive | γελάωμαι | γελάῃ | γελάηται | γελάησθον | γελάησθον | γελᾰώμεθᾰ | γελάησθε | γελάωνται | |
| optative | γελᾰοίμην | γελάοιο | γελάοιτο | γελάοισθον | γελᾰοίσθην | γελᾰοίμεθᾰ | γελάοισθε | γελάοιντο | |
| imperative | γελάου | γελᾰέσθω | γελάεσθον | γελᾰέσθων | γελάεσθε | γελᾰέσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | γελάειν | γελάεσθαι | |||||||
| participle | γελάων , γελάουσᾰ , γέλᾰον | γελᾰόμενος , γελᾰομένη , γελᾰόμενον | |||||||
Imperfect: ἐγέλων, ἐγελώμην (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἐγέλων | ἐγέλᾱς | ἐγέλᾱ | ἐγελᾶτον | ἐγελάτην | ἐγελῶμεν | ἐγελᾶτε | ἐγέλων |
| middle/ passive |
ἐγελώμην | ἐγελῶ | ἐγελᾶτο | ἐγελᾶσθον | ἐγελάσθην | ἐγελώμεθᾰ | ἐγελᾶσθε | ἐγελῶντο | |
Imperfect: ἐγέλᾰον, ἐγελᾰόμην (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἐγέλᾰον | ἐγέλᾰες | ἐγέλᾰε | ἐγελάετον | ἐγελᾰέτην | ἐγελάομεν | ἐγελάετε | ἐγέλᾰον |
| middle/ passive |
ἐγελᾰόμην | ἐγελάου | ἐγελάετο | ἐγελάεσθον | ἐγελᾰέσθην | ἐγελᾰόμεθᾰ | ἐγελάεσθε | ἐγελάοντο | |
Future: γελάσω, γελάσομαι, γελασθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | γελάσω | γελάσεις | γελάσει | γελάσετον | γελάσετον | γελάσομεν | γελάσετε | γελάσουσῐ(ν) |
| optative | γελάσοιμῐ | γελάσοις | γελάσοι | γελάσοιτον | γελασοίτην | γελάσοιμεν | γελάσοιτε | γελάσοιεν | |
| middle | indicative | γελάσομαι | γελάσει/ γελάσῃ |
γελάσεται | γελάσεσθον | γελάσεσθον | γελασόμεθᾰ | γελάσεσθε | γελάσονται |
| optative | γελασοίμην | γελάσοιο | γελάσοιτο | γελάσοισθον | γελασοίσθην | γελασοίμεθᾰ | γελάσοισθε | γελάσοιντο | |
| passive | indicative | γελασθήσομαι | γελασθήσει/ γελασθήσῃ |
γελασθήσεται | γελασθήσεσθον | γελασθήσεσθον | γελασθησόμεθᾰ | γελασθήσεσθε | γελασθήσονται |
| optative | γελασθησοίμην | γελασθήσοιο | γελασθήσοιτο | γελασθήσοισθον | γελασθησοίσθην | γελασθησοίμεθᾰ | γελασθήσοισθε | γελασθήσοιντο | |
| active | middle | passive | |||||||
| infinitive | γελάσειν | γελάσεσθαι | γελασθήσεσθαι | ||||||
| participle | γελάσων , γελάσουσᾰ , γέλασον | γελασόμενος , γελασομένη , γελασόμενον | γελασθησόμενος , γελασθησομένη , γελασθησόμενον | ||||||
Aorist: ἐγέλασα, ἐγελασάμην, ἐγελάσθην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἐγέλασα | ἐγέλασας | ἐγέλασε | ἐγελἀσατον | ἐγελασάτην | ἐγελἀσαμεν | ἐγελἀσατε | ἐγέλασαν |
| subjunctive | γελάσω | γελάσῃς | γελάσῃ | γελάσητον | γελάσητον | γελάσωμεν | γελάσητε | γελάσωσῐ(ν) | |
| optative | γελάσαιμῐ | γελάσαις/ γελάσειας |
γελάσαι/ γελάσειε |
γελάσαιτον | γελασαίτην | γελάσαιμεν | γελάσαιτε | γελάσαιεν/ γελάσειαν |
|
| imperative | γέλασον | γελασάτω | γελάσατον | γελασάτων | γελάσατε | γελασάντων | |||
| middle | indicative | ἐγελασάμην | ἐγελἀσω | ἐγελἀσατο | ἐγελἀσασθον | ἐγελασάσθην | ἐγελασάμεθα | ἐγελἀσασθε | ἐγελἀσαντο |
| subjunctive | γελάσωμαι | γελάσῃ | γελάσηται | γελάσησθον | γελάσησθον | γελασώμεθα | γελάσησθε | γελάσωνται | |
| optative | γελασαίμην | γελάσαιο | γελάσαιτο | γελάσαισθον | γελασαίσθην | γελασαίμεθα | γελάσαισθε | γελάσαιντο | |
| imperative | γέλασαι | γελασάσθω | γελάσασθον | γελασάσθων | γελάσασθε | γελασάσθων | |||
| passive | indicative | ἐγελάσθην | ἐγελάσθης | ἐγελάσθη | ἐγελάσθητον | ἐγελασθήτην | ἐγελάσθημεν | ἐγελάσθητε | ἐγελάσθησαν |
| subjunctive | γελασθῶ | γελασθῇς | γελασθῇ | γελασθῆτον | γελασθῆτον | γελασθῶμεν | γελασθῆτε | γελασθῶσῐ(ν) | |
| optative | γελασθείην | γελασθείης | γελασθείη | γελασθεῖτον/ γελασθείητον |
γελασθείτην/ γελασθειήτην |
γελασθεῖμεν/ γελασθείημεν |
γελασθεῖτε/ γελασθείητε |
γελασθεῖεν/ γελασθείησαν |
|
| imperative | γελάσθητι | γελασθήτω | γελάσθητον | γελασθήτων | γελάσθητε | γελασθέντων | |||
| active | middle | passive | |||||||
| infinitive | γέλασαι | γελάσασθαι | γελασθῆναι | ||||||
| participle | m | γελάσᾱς | γελασάμενος | γελασθείς | |||||
| f | γελάσᾱσα | γελασαμένη | γελασθεῖσα | ||||||
| n | γέλασαν | γελασάμενον | γελασθέν | ||||||
Perfect: γεγέλασμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| perfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| middle/
passive |
indicative | γεγέλασμαι | γεγέλασαι | γεγέλασται | γεγέλασθον | γεγέλασθον | γεγελάσμεθᾰ | γεγέλασθε | γεγελασμένοι εἰσί |
| subjunctive | γεγελασμένος ὦ | γεγελασμένος ᾖς | γεγελασμένος ᾖ | γεγελασμένω ἦτον | γεγελασμένω ἦτον | γεγελασμένοι ὦμεν | γεγελασμένοι ἦτε | γεγελασμένοι ὦσῐ | |
| optative | γεγελασμένος εἴην | γεγελασμένος εἴης | γεγελασμένος εἴη | γεγελασμένοι εἴητον/ γεγελασμένοι εἶτον |
γεγελασμένω εἰήτην/ γεγελασμένω εἴτην |
γεγελασμένοι εἴημεν/ γεγελασμένοι εἶμεν |
γεγελασμένοι εἴητε/ γεγελασμένοι εἶτε |
γεγελασμένοι εἴησᾰν/ γεγελασμένοι εἶεν |
|
| imperative | γεγέλασο | γεγελάσθω | γεγέλασθον | γεγελάσθων | γεγέλασθε | γεγελάσθων | |||
| infinitive | participle | ||||||||
| infinitive | γεγελάσθαι | γεγελασμένος , γεγελασμένη , γεγελασμένον | |||||||
Related terms
- γέλως (gélōs)
References
- γελάω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- γελάω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- γελάω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «γελάω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «γελάω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- «γελάω» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- γελάω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- “G1070”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Greek
Verb
γελάω • (geláo) (simple past γέλασα, passive form γελιέμαι)
- Alternative form of γελώ (geló)
Conjugation
γελώ, γελάω
| Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | γελώ, γελάω | γελούσα, γέλαγα | θα γελώ, θα γελάω | να γελώ, να γελάω | |
| 2s | γελάς | γελούσες, γέλαγες | θα γελάς | να γελάς | γέλα |
| 3s | γελά, γελάει | γελούσε, γέλαγε | θα γελά, θα γελάει | να γελά, να γελάει | |
| 1p | γελούμε, γελάμε | γελούσαμε, γελάγαμε | θα γελούμε, θα γελάμε | να γελούμε, να γελάμε | |
| 2p | γελάτε | γελούσατε, γελάγατε | θα γελάτε | να γελάτε | γελάτε |
| 3p | γελούν, γελούνε, γελάνε, γελάν | γελούσαν, γελούσανε, γέλαγαν, γελάγανε | θα γελούν, θα γελούνε, θα γελάνε, θα γελάν | να γελούν, να γελούνε, να γελάνε, να γελάν | |
| Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | γελάσω | γέλασα | θα γελάσω | να γελάσω | |
| 2s | γελάσεις | γέλασες | θα γελάσεις | να γελάσεις | γέλασε |
| 3s | γελάσει | γέλασε | θα γελάσει | να γελάσει | |
| 1p | γελάσουμε, γελάσομε | γελάσαμε | θα γελάσουμε, θα γελάσομε | να γελάσουμε, να γελάσομε | |
| 2p | γελάσετε | γελάσατε | θα γελάσετε | να γελάσετε | γελάστε |
| 3p | γελάσουν, γελάσουνε | γέλασαν, γελάσανε, γελάσαν | θα γελάσουν, θα γελάσουνε | να γελάσουν, να γελάσουνε | |
| Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
| 1s | έχω γελάσει | είχα γελάσει | θα έχω γελάσει | να έχω γελάσει | |
| 2s | έχεις γελάσει | είχες γελάσει | θα έχεις γελάσει | να έχεις γελάσει | |
| 3s | έχει γελάσει | είχε γελάσει | θα έχει γελάσει | να έχει γελάσει | |
| 1p | έχουμε γελάσει | είχαμε γελάσει | θα έχουμε γελάσει | να έχουμε γελάσει | |
| 2p | έχετε γελάσει | είχατε γελάσει | θα έχετε γελάσει | να έχετε γελάσει | |
| 3p | έχουν γελάσει | είχαν γελάσει | θα έχουν γελάσει | να έχουν γελάσει | |
| Alternative* perfect: | έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) γελασμένο | ||||
| pluperfect: | είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) γελασμένο | ||||
| future perfect: | θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) γελασμένο | ||||
| subjunctive: | να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) γελασμένο | ||||
| Participle: | γελώντας | Non-finite ‡ | γελάσει | 68-ασ-2A1-2A1d | |
|
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. * Used with transitive senses |
|||||