Greek

Noun

δίκαιο • ‎(díkaio) n ‎(plural δίκαια)

1. (law) law

   διεθνές δίκαιο (international law)

   φυσικό δίκαιο (natural law)

Declension

Coordinate terms

• see: δίκη f ‎(díki, “trial”)

Adjective

δίκαιο • ‎(díkaio)

1. Genitive masculine singular form of δίκαιος ‎(díkaios).
2. Nominative, accusative and vocative neuter singular form of δίκαιος ‎(díkaios).