Definify.com
Definition 2025
διαφέρω
διαφέρω
Ancient Greek
Verb
διαφέρω • (diaphérō)
- to carry over or across, to carry from one to another
- (of time) to go through, live, continue
- to bear through, bear to the end
- to bear to the end, go through with
- to carry different ways, to toss about
- New Testament, Acts of the Apostles 27.27
- to spread
- to tear asunder
- to give
- (ἐράνους διαφέρω = διαλύσομα) to pay them up
- (intransitive) to differ
- (impersonal) it makes a difference
- (substantive) the difference, the odds
- New Testament, Epistle to the Romans 2.18
- to be different from a man, generally in point of excess, to surpass
- to prevail
- to quarrel, struggle
- 5th century BC, Telecleides, Hesiodoi 7
-
- to come between, intervene
- to belong to
- (passive) to differ, be at variance, quarrel
Inflection
Present: διαφέρω, διαφέρομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | διαφέρω | διαφέρεις | διαφέρει | διαφέρετον | διαφέρετον | διαφέρομεν | διαφέρετε | διαφέρουσῐ(ν) |
| subjunctive | διαφέρω | διαφέρῃς | διαφέρῃ | διαφέρητον | διαφέρητον | διαφέρωμεν | διαφέρητε | διαφέρωσῐ(ν) | |
| optative | διαφέροιμῐ | διαφέροις | διαφέροι | διαφέροιτον | διαφεροίτην | διαφέροιμεν | διαφέροιτε | διαφέροιεν | |
| imperative | διαφέρε | διαφερέτω | διαφέρετον | διαφερέτων | διαφέρετε | διαφερόντων | |||
| middle/
passive |
indicative | διαφέρομαι | διαφέρει/ διαφέρῃ |
διαφέρεται | διαφέρεσθον | διαφέρεσθον | διαφερόμεθᾰ | διαφέρεσθε | διαφέρονται |
| subjunctive | διαφέρωμαι | διαφέρῃ | διαφέρηται | διαφέρησθον | διαφέρησθον | διαφερώμεθᾰ | διαφέρησθε | διαφέρωνται | |
| optative | διαφεροίμην | διαφέροιο | διαφέροιτο | διαφέροισθον | διαφεροίσθην | διαφεροίμεθᾰ | διαφέροισθε | διαφέροιντο | |
| imperative | διαφέρου | διαφερέσθω | διαφέρεσθον | διαφερέσθων | διαφέρεσθε | διαφερέσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | διαφέρειν | διαφέρεσθαι | |||||||
| participle | διαφέρων , διαφέρουσᾰ , διαφέρον | διαφερόμενος , διαφερομένη , διαφερόμενον | |||||||
Future: διοίσω, διοίσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | διοίσω | διοίσεις | διοίσει | διοίσετον | διοίσετον | διοίσομεν | διοίσετε | διοίσουσῐ(ν) |
| optative | διοίσοιμῐ | διοίσοις | διοίσοι | διοίσοιτον | διοισοίτην | διοίσοιμεν | διοίσοιτε | διοίσοιεν | |
| middle | indicative | διοίσομαι | διοίσει/ διοίσῃ |
διοίσεται | διοίσεσθον | διοίσεσθον | διοισόμεθᾰ | διοίσεσθε | διοίσονται |
| optative | διοισοίμην | διοίσοιο | διοίσοιτο | διοίσοισθον | διοισοίσθην | διοισοίμεθᾰ | διοίσοισθε | διοίσοιντο | |
| active | middle | ||||||||
| infinitive | διοίσειν | διοίσεσθαι | |||||||
| participle | διοίσων , διοίσουσᾰ , διοῖσον | διοισόμενος , διοισομένη , διοισόμενον | |||||||
Aorist: διήνεγκα, διηνεγκάμην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | διήνεγκα | διήνεγκας | διήνεγκε | διηνέγκατον | διηνεγκάτην | διηνέγκαμεν | διηνέγκατε | διήνεγκαν |
| subjunctive | διενέγκω | διενέγκῃς | διενέγκῃ | διενέγκητον | διενέγκητον | διενέγκωμεν | διενέγκητε | διενέγκωσῐ(ν) | |
| optative | διενέγκαιμῐ | διενέγκαις/ διενέγκειας |
διενέγκαι/ διενέγκειε |
διενέγκαιτον | διενεγκαίτην | διενέγκαιμεν | διενέγκαιτε | διενέγκαιεν/ διενέγκειαν |
|
| imperative | διένεγκον | διενεγκάτω | διενέγκατον | διενεγκάτων | διενέγκατε | διενεγκάντων | |||
| middle | indicative | διηνεγκάμην | διηνέγκω | διηνέγκατο | διηνέγκασθον | διηνεγκάσθην | διηνεγκάμεθα | διηνέγκασθε | διηνέγκαντο |
| subjunctive | διενέγκωμαι | διενέγκῃ | διενέγκηται | διενέγκησθον | διενέγκησθον | διενεγκώμεθα | διενέγκησθε | διενέγκωνται | |
| optative | διενεγκαίμην | διενέγκαιο | διενέγκαιτο | διενέγκαισθον | διενεγκαίσθην | διενεγκαίμεθα | διενέγκαισθε | διενέγκαιντο | |
| imperative | διένεγκαι | διενεγκάσθω | διενέγκασθον | διενεγκάσθων | διενέγκασθε | διενεγκάσθων | |||
| active | middle | ||||||||
| infinitive | διένεγκαι | διενέγκασθαι | |||||||
| participle | m | διενέγκᾱς | διενεγκάμενος | ||||||
| f | διενέγκᾱσα | διενεγκαμένη | |||||||
| n | διένεγκαν | διενεγκάμενον | |||||||
Aorist: διήνεγκον, διηνεγκόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | διήνεγκον | διήνεγκες | διήνεγκε | διηνέγκετον | διηνεγκέτην | διηνέγκομεν | διηνέγκετε | διήνεγκον |
| subjunctive | διενέγκω | διενέγκῃς | διενέγκῃ | διενέγκητον | διενέγκητον | διενέγκωμεν | διενέγκητε | διενέγκωσῐ(ν) | |
| optative | διενέγκοιμῐ | διενέγκοις | διενέγκοι | διενέγκοιτον | διενεγκοίτην | διενέγκοιμεν | διενέγκοιτε | διενέγκοιεν | |
| imperative | διένεγκε | διενεγκέτω | διενέγκετον | διενεγκέτων | διενέγκετε | διενεγκόντων | |||
| middle | indicative | διηνεγκόμην | διηνέγκου | διηνέγκετο | διηνέγκεσθον | διηνεγκέσθην | διηνεγκόμεθᾰ | διηνέγκεσθε | διηνέγκοντο |
| subjunctive | διενέγκωμαι | διενέγκῃ | διενέγκηται | διενέγκησθον | διενέγκησθον | διενεγκώμεθᾰ | διενέγκησθε | διενέγκωνται | |
| optative | διενεγκοίμην | διενέγκοιο | διενέγκοιτο | διενέγκοισθον | διενεγκοίσθην | διενεγκοίμεθᾰ | διενέγκοισθε | διενέγκοιντο | |
| imperative | διενεγκοῦ | διενεγκέσθω | διενέγκεσθον | διενεγκέσθων | διενέγκεσθε | διενεγκέσθων | |||
| active | middle | ||||||||
| infinitive | διενεγκεῖν | διενεγκέσθαι | |||||||
| participle | m | διενεγκών | διενεγκόμενος | ||||||
| f | διενεγκοῦσᾰ | διενεγκομένη | |||||||
| n | διενεγκόν | διενεγκόμενον | |||||||
References
- διαφέρω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- διαφέρω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «διαφέρω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «διαφέρω» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- διαφέρω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- “G1308”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Greek
Etymology
From Ancient Greek διαφέρω (diaphérō, “to differ”), from διά- (diá-) + φέρω (phérō)
Verb
διαφέρω • (diaféro) (simple past διέφερα)
Conjugation
This verb needs an inflection-table template.
Related terms
- διαφορά f (diaforá, “difference, dispute”)