Definify.com
Definition 2024
ενηλικιώνομαι
ενηλικιώνομαι
Greek
Verb
ενηλικιώνομαι • (enilikiónomai) (simple past ενηλικιώθηκα, deponent)
Conjugation
ενηλικιώνομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | ενηλικιώνομαι | θα ενηλικιώνομαι | ενηλικιωνόμουν, ενηλικιωνόμουνα |
| 2nd person | ενηλικιώνεσαι | θα ενηλικιώνεσαι | ενηλικιωνόσουν, ενηλικιωνόσουνα | |
| 3rd person | ενηλικιώνεται | θα ενηλικιώνεται | ενηλικιωνόταν, ενηλικιωνότανε | |
| 1st person | pl | ενηλικιωνόμαστε | θα ενηλικιωνόμαστε | ενηλικιωνόμασταν, ενηλικιωνόμαστε2 |
| 2nd person | ενηλικιώνεστε, ενηλικιωνόσαστε1 | θα ενηλικιώνεστε, ενηλικιωνόσαστε1 | ενηλικιωνόσασταν, ενηλικιωνόσαστε2 | |
| 3rd person | ενηλικιώνονται | θα ενηλικιώνονται | ενηλικιώνονταν, ενηλικιωνόντανε, ενηλικιωνόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | ενηλικιωθώ | θα ενηλικιωθώ | ενηλικιώθηκα |
| 2nd person | ενηλικιωθείς | θα ενηλικιωθείς | ενηλικιώθηκες | |
| 3rd person | ενηλικιωθεί | θα ενηλικιωθεί | ενηλικιώθηκε | |
| 1st person | pl | ενηλικιωθούμε | θα ενηλικιωθούμε | ενηλικιωθήκαμε |
| 2nd person | ενηλικιωθείτε | θα ενηλικιωθείτε | ενηλικιωθήκατε | |
| 3rd person | ενηλικιωθούν, ενηλικιωθούνε | θα ενηλικιωθούν, θα ενηλικιωθούνε | ενηλικιώθηκαν, ενηλικιωθήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | ενηλικιώσου | |
| 2nd person | pl | —3 | ενηλικιωθείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω ενηλικιωθεί, έχεις ενηλικιωθεί έχει ενηλικιωθεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω ενηλικιωθεί, θα έχεις ενηλικιωθεί, θα έχει ενηλικιωθεί, … | |||
| Past perfect | είχα ενηλικιωθεί, είχες ενηλικιωθεί, είχε ενηλικιωθεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||