Definify.com

Definition 2024

εὑρίσκω

See also: ευρίσκω

Ancient Greek

Verb

εὑρίσκω • ‎(heurískō)

I happen upon by chance, find
I find out, discover
I acquire, fetch, obtain

Inflection

Present: εὑρίσκω, εὑρίσκομαι

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εὑρίσκω	εὑρίσκεις	εὑρίσκει	εὑρίσκετον	εὑρίσκετον	εὑρίσκομεν	εὑρίσκετε	εὑρίσκουσῐ(ν)
	subjunctive	εὑρίσκω	εὑρίσκῃς	εὑρίσκῃ	εὑρίσκητον	εὑρίσκητον	εὑρίσκωμεν	εὑρίσκητε	εὑρίσκωσῐ(ν)
	optative	εὑρίσκοιμῐ	εὑρίσκοις	εὑρίσκοι	εὑρίσκοιτον	εὑρῐσκοίτην	εὑρίσκοιμεν	εὑρίσκοιτε	εὑρίσκοιεν
	imperative		εὕρῐσκε	εὑρῐσκέτω	εὑρίσκετον	εὑρῐσκέτων		εὑρίσκετε	εὑρῐσκόντων
middle/ passive	indicative	εὑρίσκομαι	εὑρίσκει/ εὑρίσκῃ	εὑρίσκεται	εὑρίσκεσθον	εὑρίσκεσθον	εὑρῐσκόμεθᾰ	εὑρίσκεσθε	εὑρίσκονται
	subjunctive	εὑρίσκωμαι	εὑρίσκῃ	εὑρίσκηται	εὑρίσκησθον	εὑρίσκησθον	εὑρῐσκώμεθᾰ	εὑρίσκησθε	εὑρίσκωνται
	optative	εὑρῐσκοίμην	εὑρίσκοιο	εὑρίσκοιτο	εὑρίσκοισθον	εὑρῐσκοίσθην	εὑρῐσκοίμεθᾰ	εὑρίσκοισθε	εὑρίσκοιντο
	imperative		εὑρίσκου	εὑρῐσκέσθω	εὑρίσκεσθον	εὑρῐσκέσθων		εὑρίσκεσθε	εὑρῐσκέσθων
		active				middle/passive
infinitive		εὑρίσκειν				εὑρίσκεσθαι
participle		εὑρίσκων , εὑρίσκουσᾰ , εὕρῐσκον				εὑρῐσκόμενος , εὑρῐσκομένη , εὑρῐσκόμενον

Imperfect: ηὕρῐσκον, ηὑρῐσκόμην

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ηὕρῐσκον	ηὕρῐσκες	ηὕρῐσκε	ηὑρίσκετον	ηὑρῐσκέτην	ηὑρίσκομεν	ηὑρίσκετε	ηὕρῐσκον
middle/ passive	indicative	ηὑρῐσκόμην	ηὑρίσκου	ηὑρίσκετο	ηὑρίσκεσθον	ηὑρῐσκέσθην	ηὑρῐσκόμεθᾰ	ηὑρίσκεσθε	ηὑρίσκοντο

Imperfect: εὕρῐσκον, εὑρῐσκόμην

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εὕρῐσκον	εὕρῐσκες	εὕρῐσκε	εὑρίσκετον	εὑρῐσκέτην	εὑρίσκομεν	εὑρίσκετε	εὕρῐσκον
middle/ passive	indicative	εὑρῐσκόμην	εὑρίσκου	εὑρίσκετο	εὑρίσκεσθον	εὑρῐσκέσθην	εὑρῐσκόμεθᾰ	εὑρίσκεσθε	εὑρίσκοντο

Future: εὑρήσω, εὑρήσομαι, εὑρεθήσομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εὑρήσω	εὑρήσεις	εὑρήσει	εὑρήσετον	εὑρήσετον	εὑρήσομεν	εὑρήσετε	εὑρήσουσῐ(ν)
active	optative	εὑρήσοιμῐ	εὑρήσοις	εὑρήσοι	εὑρήσοιτον	εὑρησοίτην	εὑρήσοιμεν	εὑρήσοιτε	εὑρήσοιεν
middle	indicative	εὑρήσομαι	εὑρήσει/ εὑρήσῃ	εὑρήσεται	εὑρήσεσθον	εὑρήσεσθον	εὑρησόμεθᾰ	εὑρήσεσθε	εὑρήσονται
middle	optative	εὑρησοίμην	εὑρήσοιο	εὑρήσοιτο	εὑρήσοισθον	εὑρησοίσθην	εὑρησοίμεθᾰ	εὑρήσοισθε	εὑρήσοιντο
passive	indicative	εὑρεθήσομαι	εὑρεθήσει/ εὑρεθήσῃ	εὑρεθήσεται	εὑρεθήσεσθον	εὑρεθήσεσθον	εὑρεθησόμεθᾰ	εὑρεθήσεσθε	εὑρεθήσονται
passive	optative	εὑρεθησοίμην	εὑρεθήσοιο	εὑρεθήσοιτο	εὑρεθήσοισθον	εὑρεθησοίσθην	εὑρεθησοίμεθᾰ	εὑρεθήσοισθε	εὑρεθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		εὑρήσειν			εὑρήσεσθαι		εὑρεθήσεσθαι
participle		εὑρήσων , εὑρήσουσᾰ , εὑρῆσον			εὑρησόμενος , εὑρησομένη , εὑρησόμενον		εὑρεθησόμενος , εὑρεθησομένη , εὑρεθησόμενον

Aorist: εὗρον, εὑρόμην, εὑρέθην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εὗρον	εὗρες	εὗρε	εὕρετον	εὑρέτην	εὕρομεν	εὕρετε	εὗρον
	subjunctive	εὕρω	εὕρῃς	εὕρῃ	εὕρητον	εὕρητον	εὕρωμεν	εὕρητε	εὕρωσῐ(ν)
	optative	εὕροιμῐ	εὕροις	εὕροι	εὕροιτον	εὑροίτην	εὕροιμεν	εὕροιτε	εὕροιεν
	imperative		εὑρέ	εὑρέτω	εὕρετον	εὑρέτων		εὕρετε	εὑρόντων
middle	indicative	εὑρόμην	εὕρου	εὕρετο	εὕρεσθον	εὑρέσθην	εὑρόμεθᾰ	εὕρεσθε	εὕροντο
	subjunctive	εὕρωμαι	εὕρῃ	εὕρηται	εὕρησθον	εὕρησθον	εὑρώμεθᾰ	εὕρησθε	εὕρωνται
	optative	εὑροίμην	εὕροιο	εὕροιτο	εὕροισθον	εὑροίσθην	εὑροίμεθᾰ	εὕροισθε	εὕροιντο
	imperative		εὑροῦ	εὑρέσθω	εὕρεσθον	εὑρέσθων		εὕρεσθε	εὑρέσθων
passive	indicative	εὑρέθην	εὑρέθης	εὑρέθη	εὑρέθητον	εὑρεθήτην	εὑρέθημεν	εὑρέθητε	εὑρέθησᾰν
	subjunctive	εὑρεθῶ	εὑρεθῇς	εὑρεθῇ	εὑρεθῆτον	εὑρεθῆτον	εὑρεθῶμεν	εὑρεθῆτε	εὑρεθῶσῐ(ν)
	optative	εὑρεθείην	εὑρεθείης	εὑρεθείη	εὑρεθεῖτον/ εὑρεθείητον	εὑρεθείτην/ εὑρεθειήτην	εὑρεθεῖμεν/ εὑρεθείημεν	εὑρεθεῖτε/ εὑρεθείητε	εὑρεθεῖεν/ εὑρεθείησᾰν
	imperative		εὑρέθητι	εὑρεθήτω	εὑρέθητον	εὑρεθήτων		εὑρέθητε	εὑρεθέντων
		active			middle		passive
infinitive		εὑρεῖν			εὑρέσθαι		εὑρεθῆναι
participle	m	εὑρών			εὑρόμενος		εὑρεθείς
	f	εὑροῦσᾰ			εὑρομένη		εὑρεθεῖσᾰ
	n	εὑρόν			εὑρόμενον		εὑρεθέν

Aorist: ηὗρον, ηὑρόμην, ηὑρέθην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ηὗρον	ηὗρες	ηὗρε	ηὕρετον	ηὑρέτην	ηὕρομεν	ηὕρετε	ηὗρον
	subjunctive	εὕρω	εὕρῃς	εὕρῃ	εὕρητον	εὕρητον	εὕρωμεν	εὕρητε	εὕρωσῐ(ν)
	optative	εὕροιμῐ	εὕροις	εὕροι	εὕροιτον	εὑροίτην	εὕροιμεν	εὕροιτε	εὕροιεν
	imperative		εὑρέ	εὑρέτω	εὕρετον	εὑρέτων		εὕρετε	εὑρόντων
middle	indicative	ηὑρόμην	ηὕρου	ηὕρετο	ηὕρεσθον	ηὑρέσθην	ηὑρόμεθᾰ	ηὕρεσθε	ηὕροντο
	subjunctive	εὕρωμαι	εὕρῃ	εὕρηται	εὕρησθον	εὕρησθον	εὑρώμεθᾰ	εὕρησθε	εὕρωνται
	optative	εὑροίμην	εὕροιο	εὕροιτο	εὕροισθον	εὑροίσθην	εὑροίμεθᾰ	εὕροισθε	εὕροιντο
	imperative		εὑροῦ	εὑρέσθω	εὕρεσθον	εὑρέσθων		εὕρεσθε	εὑρέσθων
passive	indicative	ηὑρέθην	ηὑρέθης	ηὑρέθη	ηὑρέθητον	ηὑρεθήτην	ηὑρέθημεν	ηὑρέθητε	ηὑρέθησᾰν
	subjunctive	ηὑρεθῶ	ηὑρεθῇς	ηὑρεθῇ	ηὑρεθῆτον	ηὑρεθῆτον	ηὑρεθῶμεν	ηὑρεθῆτε	ηὑρεθῶσῐ(ν)
	optative	ηὑρεθείην	ηὑρεθείης	ηὑρεθείη	ηὑρεθεῖτον/ ηὑρεθείητον	ηὑρεθείτην/ ηὑρεθειήτην	ηὑρεθεῖμεν/ ηὑρεθείημεν	ηὑρεθεῖτε/ ηὑρεθείητε	ηὑρεθεῖεν/ ηὑρεθείησᾰν
	imperative		εὑρέθητι	ηὑρεθήτω	εὑρέθητον	ηὑρεθήτων		εὑρέθητε	ηὑρεθέντων
		active			middle		passive
infinitive		εὑρεῖν			εὑρέσθαι		ηὑρεθῆναι
participle	m	εὑρών			εὑρόμενος		ηὑρεθείς
	f	εὑροῦσᾰ			εὑρομένη		ηὑρεθεῖσᾰ
	n	εὑρόν			εὑρόμενον		ηὑρεθέν

Aorist: εὗρα, εὑράμην (Late)

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εὗρα	εὗρας	εὗρε	εὕρατον	εὑράτην	εὕραμεν	εὕρατε	εὗραν
	subjunctive	εὕρω	εὕρῃς	εὕρῃ	εὕρητον	εὕρητον	εὕρωμεν	εὕρητε	εὕρωσῐ(ν)
	optative	εὕραιμῐ	εὕραις/ εὕρειας	εὕραι/ εὕρειε	εὕραιτον	εὑραίτην	εὕραιμεν	εὕραιτε	εὕραιεν/ εὕρειαν
	imperative		εὗρον	εὑράτω	εὕρατον	εὑράτων		εὕρατε	εὑράντων
middle	indicative	εὑράμην	εὕρω	εὕρατο	εὕρασθον	εὑράσθην	εὑράμεθα	εὕρασθε	εὕραντο
	subjunctive	εὕρωμαι	εὕρῃ	εὕρηται	εὕρησθον	εὕρησθον	εὑρώμεθα	εὕρησθε	εὕρωνται
	optative	εὑραίμην	εὕραιο	εὕραιτο	εὕραισθον	εὑραίσθην	εὑραίμεθα	εὕραισθε	εὕραιντο
	imperative		εὗραι	εὑράσθω	εὕρασθον	εὑράσθων		εὕρασθε	εὑράσθων
		active				middle
infinitive		εὗραι				εὕρασθαι
participle	m	εὕρᾱς				εὑράμενος
	f	εὕρᾱσα				εὑραμένη
	n	εὗραν				εὑράμενον

Perfect: εὕρηκα, εὕρημαι

number		singular			dual		plural
perfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	εὕρηκα	εὕρηκας	εὕρηκε	εὑρήκατον	εὑρήκατον	εὑρήκαμεν	εὑρήκατε	εὑρήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	εὑρηκὼς ὦ/ εὑρήκω	εὑρηκὼς ᾖς/ εὑρήκῃς	εὑρηκὼς ᾖ/ εὑρήκῃ	εὑρηκότε ἦτον/ εὑρήκητον	εὑρηκότε ἦτον/ εὑρήκητον	εὑρηκότες ὦμεν/ εὑρήκωμεν	εὑρηκότες ἦτε/ εὑρήκητε	εὑρηκότες ὦσῐ(ν)/ εὑρήκωσῐ(ν)
	optative	εὑρηκὼς εἴην/ εὑρήκοιμῐ/ εὑρηκοίην	εὑρηκὼς εἴης/ εὑρήκοις/ εὑρηκοίης	εὑρηκὼς εἴη/ εὑρήκοι/ εὑρηκοίη	εὑρηκότε εἴητον/ εὑρηκότε εἶτον/ εὑρήκοιτον	εὑρηκὀτε εἰήτην/ εὑρηκότε εἴτην/ εὑρηκοίτην	εὑρηκότες εἴημεν/ εὑρηκότες εἶμεν/ εὑρήκοιμεν	εὑρηκότες εἴητε/ εὑρηκότες εἶτε/ εὑρήκοιτε	εὑρηκότες εἴησαν/ εὑρηκότε εἶεν/ εὑρήκοιεν
	imperative		εὑρηκὼς ἴσθῐ	εὑρηκὼς ἔστω	εὑρηκότε ἔστον	εὑρηκότε ἔστων		εὑρηκότες ἔστε	εὑρηκότες ὄντων
middle/ passive	indicative	εὕρημαι	εὕρησαι	εὕρηται	εὕρησθον	εὕρησθον	εὑρήμεθα	εὕρησθε	εὕρηνται
	subjunctive	εὑρημένος ὦ	εὑρημένος ᾖς	εὑρημένος ᾖ	εὑρημένω ἦτον	εὑρημένω ἦτον	εὑρημένοι ὦμεν	εὑρημένοι ἦτε	εὑρημένοι ὦσῐ
	optative	εὑρημένος εἴην	εὑρημένος εἴης	εὑρημένος εἴη	εὑρημένοι εἴητον/ εὑρημένοι εἶτον	εὑρημένω εἰήτην/ εὑρημένω εἴτην	εὑρημένοι εἴημεν/ εὑρημένοι εἶμεν	εὑρημένοι εἴητε/ εὑρημένοι εἶτε	εὑρημένοι εἴησαν/ εὑρημένοι εἶεν
	imperative		εὕρησο	εὑρήσθω	εὕρησθον	εὑρήσθων		εὕρησθε	εὑρήσθων
		active				middle/passive
infinitive		εὑρηκέναι				εὑρήσθαι
participle		εὑρηκώς , εὑρηκυῖα , εὑρηκός				εὑρημένος , εὑρημένη , εὑρημένον

Perfect: ηὕρηκα, ηὕρημαι

number		singular			dual		plural
perfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ηὕρηκα	ηὕρηκας	ηὕρηκε	ηὑρήκατον	ηὑρήκατον	ηὑρήκαμεν	ηὑρήκατε	ηὑρήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ηὑρηκὼς ὦ/ ηὑρήκω	ηὑρηκὼς ᾖς/ ηὑρήκῃς	ηὑρηκὼς ᾖ/ ηὑρήκῃ	ηὑρηκότε ἦτον/ ηὑρήκητον	ηὑρηκότε ἦτον/ ηὑρήκητον	ηὑρηκότες ὦμεν/ ηὑρήκωμεν	ηὑρηκότες ἦτε/ ηὑρήκητε	ηὑρηκότες ὦσῐ(ν)/ ηὑρήκωσῐ(ν)
	optative	ηὑρηκὼς εἴην/ ηὑρήκοιμῐ/ ηὑρηκοίην	ηὑρηκὼς εἴης/ ηὑρήκοις/ ηὑρηκοίης	ηὑρηκὼς εἴη/ ηὑρήκοι/ ηὑρηκοίη	ηὑρηκότε εἴητον/ ηὑρηκότε εἶτον/ ηὑρήκοιτον	ηὑρηκὀτε εἰήτην/ ηὑρηκότε εἴτην/ ηὑρηκοίτην	ηὑρηκότες εἴημεν/ ηὑρηκότες εἶμεν/ ηὑρήκοιμεν	ηὑρηκότες εἴητε/ ηὑρηκότες εἶτε/ ηὑρήκοιτε	ηὑρηκότες εἴησαν/ ηὑρηκότε εἶεν/ ηὑρήκοιεν
	imperative		ηὑρηκὼς ἴσθῐ	ηὑρηκὼς ἔστω	ηὑρηκότε ἔστον	ηὑρηκότε ἔστων		ηὑρηκότες ἔστε	ηὑρηκότες ὄντων
middle/ passive	indicative	ηὕρημαι	ηὕρησαι	ηὕρηται	ηὕρησθον	ηὕρησθον	ηὑρήμεθα	ηὕρησθε	ηὕρηνται
	subjunctive	ηὑρημένος ὦ	ηὑρημένος ᾖς	ηὑρημένος ᾖ	ηὑρημένω ἦτον	ηὑρημένω ἦτον	ηὑρημένοι ὦμεν	ηὑρημένοι ἦτε	ηὑρημένοι ὦσῐ
	optative	ηὑρημένος εἴην	ηὑρημένος εἴης	ηὑρημένος εἴη	ηὑρημένοι εἴητον/ ηὑρημένοι εἶτον	ηὑρημένω εἰήτην/ ηὑρημένω εἴτην	ηὑρημένοι εἴημεν/ ηὑρημένοι εἶμεν	ηὑρημένοι εἴητε/ ηὑρημένοι εἶτε	ηὑρημένοι εἴησαν/ ηὑρημένοι εἶεν
	imperative		ηὕρησο	ηὑρήσθω	ηὕρησθον	ηὑρήσθων		ηὕρησθε	ηὑρήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ηὑρηκέναι				ηὑρήσθαι
participle		ηὑρηκώς , ηὑρηκυῖα , ηὑρηκός				ηὑρημένος , ηὑρημένη , ηὑρημένον

Derived terms

ἀφευρίσκω ‎(apheurískō)
ἀνευρίσκω ‎(aneurískō)
ἀντεφευρίσκω ‎(antepheurískō)
ἐξανευρίσκω ‎(exaneurískō)
ἐξευρίσκω ‎(exeurískō)
ἐφευρίσκω ‎(epheurískō)
ἐνευρίσκω ‎(eneurískō)

ἐπεξευρίσκω ‎(epexeurískō)
εὕρεσις ‎(heúresis)
εὑρετέος ‎(heuretéos)
εὑρετής ‎(heuretḗs)
εὑρετικός ‎(heuretikós)
εὕρετις ‎(heúretis)
εὑρετός ‎(heuretós)

εὕρετρα ‎(heúretra)
εὕρημα ‎(heúrēma)
καθευρίσκω ‎(katheurískō)
παρεξευρίσκω ‎(parexeurískō)
παρευρίσκω ‎(pareurískō)
προεξευρίσκω ‎(proexeurískō)
προσανευρίσκω ‎(prosaneurískō)

προσεξευρίσκω ‎(prosexeurískō)
προσεπεξευρίσκω ‎(prosepexeurískō)
προσευρίσκω ‎(proseurískō)
συνεξευρίσκω ‎(sunexeurískō)
συνευρίσκω ‎(suneurískō)
ὑπερευρίσκω ‎(hupereurískō)

Descendants

Greek: βρίσκω ‎(vrísko)

References

εὑρίσκω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
εὑρίσκω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
εὑρίσκω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
«εὑρίσκω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
«εὑρίσκω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
εὑρίσκω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
“G2147”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979

Definify.com

Definition 2024

εὑρίσκω

εὑρίσκω

Ancient Greek

Verb

Inflection

Derived terms

Descendants

References

Pronunciation

Similar Results