Definify.com

Definition 2024

καλέω

Ancient Greek

Alternative forms

κάλημι ‎(kálēmi) Aeolic

Verb

καλέω • ‎(kaléō)

I call, summon
1. I invite
2. I invoke
3. (law) I summon, sue
4. I demand, require
I call by name
1. (passive) I am called, I am

Inflection

Present: κᾰλέω, κᾰλέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰλέω	κᾰλέεις	κᾰλέει	κᾰλέετον	κᾰλέετον	κᾰλέομεν	κᾰλέετε	κᾰλέουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰλέω	κᾰλέῃς	κᾰλέῃ	κᾰλέητον	κᾰλέητον	κᾰλέωμεν	κᾰλέητε	κᾰλέωσῐ(ν)
	optative	κᾰλέοιμῐ	κᾰλέοις	κᾰλέοι	κᾰλέοιτον	κᾰλεοίτην	κᾰλέοιμεν	κᾰλέοιτε	κᾰλέοιεν
	imperative		κᾰ́λεε	κᾰλεέτω	κᾰλέετον	κᾰλεέτων		κᾰλέετε	κᾰλεόντων
middle/ passive	indicative	κᾰλέομαι	κᾰλέῃ, κᾰλέει	κᾰλέεται	κᾰλέεσθον	κᾰλέεσθον	κᾰλεόμεθᾰ	κᾰλέεσθε	κᾰλέονται
	subjunctive	κᾰλέωμαι	κᾰλέῃ	κᾰλέηται	κᾰλέησθον	κᾰλέησθον	κᾰλεώμεθᾰ	κᾰλέησθε	κᾰλέωνται
	optative	κᾰλεοίμην	κᾰλέοιο	κᾰλέοιτο	κᾰλέοισθον	κᾰλεοίσθην	κᾰλεοίμεθᾰ	κᾰλέοισθε	κᾰλέοιντο
	imperative		κᾰλέου	κᾰλεέσθω	κᾰλέεσθον	κᾰλεέσθων		κᾰλέεσθε	κᾰλεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰλέειν				κᾰλέεσθαι
participle	m	κᾰλέων				κᾰλεόμενος
	f	κᾰλέουσᾰ				κᾰλεομένη
	n	κᾰλέον				κᾰλεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Present: κᾰλῶ, κᾰλοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰλῶ	κᾰλεῖς	κᾰλεῖ	κᾰλεῖτον	κᾰλεῖτον	κᾰλοῦμεν	κᾰλεῖτε	κᾰλοῦσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰλῶ	κᾰλῇς	κᾰλῇ	κᾰλῆτον	κᾰλῆτον	κᾰλῶμεν	κᾰλῆτε	κᾰλῶσῐ(ν)
	optative	κᾰλοίην, κᾰλοῖμῐ	κᾰλοίης, κᾰλοῖς	κᾰλοίη, κᾰλοῖ	κᾰλοῖτον, κᾰλοίητον	κᾰλοίτην, κᾰλοιήτην	κᾰλοῖμεν, κᾰλοίημεν	κᾰλοῖτε, κᾰλοίητε	κᾰλοῖεν, κᾰλοίησᾰν
	imperative		κᾰ́λει	κᾰλείτω	κᾰλεῖτον	κᾰλείτων		κᾰλεῖτε	κᾰλούντων
middle/ passive	indicative	κᾰλοῦμαι	κᾰλεῖ, κᾰλῇ	κᾰλεῖται	κᾰλεῖσθον	κᾰλεῖσθον	κᾰλούμεθᾰ	κᾰλεῖσθε	κᾰλοῦνται
	subjunctive	κᾰλῶμαι	κᾰλῇ	κᾰλῆται	κᾰλῆσθον	κᾰλῆσθον	κᾰλώμεθᾰ	κᾰλῆσθε	κᾰλῶνται
	optative	κᾰλοίμην	κᾰλοῖο	κᾰλοῖτο	κᾰλοῖσθον	κᾰλοίσθην	κᾰλοίμεθᾰ	κᾰλοῖσθε	κᾰλοῖντο
	imperative		κᾰλοῦ	κᾰλείσθω	κᾰλεῖσθον	κᾰλείσθων		κᾰλεῖσθε	κᾰλείσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰλεῖν				κᾰλεῖσθαι
participle	m	κᾰλῶν				κᾰλούμενος
	f	κᾰλοῦσᾰ				κᾰλουμένη
	n	κᾰλοῦν				κᾰλούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐκάλεον, ἐκαλεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκάλεον	ἐκάλεες	ἐκάλεε(ν)	ἐκαλέετον	ἐκαλεέτην	ἐκαλέομεν	ἐκαλέετε	ἐκάλεον
middle/ passive	indicative	ἐκαλεόμην	ἐκαλέου	ἐκαλέετο	ἐκαλέεσθον	ἐκαλεέσθην	ἐκαλεόμεθᾰ	ἐκαλέεσθε	ἐκαλέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐκάλουν, ἐκαλούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκάλουν	ἐκάλεις	ἐκάλει	ἐκαλεῖτον	ἐκαλείτην	ἐκαλοῦμεν	ἐκαλεῖτε	ἐκάλουν
middle/ passive	indicative	ἐκαλούμην	ἐκαλοῦ	ἐκαλεῖτο	ἐκαλεῖσθον	ἐκαλείσθην	ἐκαλούμεθᾰ	ἐκαλεῖσθε	ἐκαλοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: καλέω, καλέομαι, κεκλήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	καλέω	καλέεις	καλέει	καλέετον	καλέετον	καλέομεν	καλέετε	καλέουσῐ(ν)
active	optative	καλέοιμῐ	καλέοις	καλέοι	καλέοιτον	καλεοίτην	καλέοιμεν	καλέοιτε	καλέοιεν
middle	indicative	καλέομαι	καλέῃ, καλέει	καλέεται	καλέεσθον	καλέεσθον	καλεόμεθᾰ	καλέεσθε	καλέονται
middle	optative	καλεοίμην	καλέοιο	καλέοιτο	καλέοισθον	καλεοίσθην	καλεοίμεθᾰ	καλέοισθε	καλέοιντο
passive	indicative	κεκλήσομαι	κεκλήσῃ	κεκλήσεται	κεκλήσεσθον	κεκλήσεσθον	κεκλησόμεθᾰ	κεκλήσεσθε	κεκλήσονται
passive	optative	κεκλησοίμην	κεκλήσοιο	κεκλήσοιτο	κεκλήσοισθον	κεκλησοίσθην	κεκλησοίμεθᾰ	κεκλήσοισθε	κεκλήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		καλέειν			καλέεσθαι		κεκλήσεσθαι
participle	m	καλέων			καλεόμενος		κεκλησόμενος
	f	καλέουσᾰ			καλεομένη		κεκλησομένη
	n	καλέον			καλεόμενον		κεκλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: καλῶ, καλοῦμαι, κεκλήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	καλῶ	καλεῖς	καλεῖ	καλεῖτον	καλεῖτον	καλοῦμεν	καλεῖτε	καλοῦσῐ(ν)
active	optative	καλοίην, καλοῖμῐ	καλοίης, καλοῖς	καλοίη, καλοῖ	καλοῖτον, καλοίητον	καλοίτην, καλοιήτην	καλοῖμεν, καλοίημεν	καλοῖτε, καλοίητε	καλοῖεν, καλοίησᾰν
middle	indicative	καλοῦμαι	καλῇ	καλεῖται	καλεῖσθον	καλεῖσθον	καλούμεθᾰ	καλεῖσθε	καλοῦνται
middle	optative	καλοίμην	καλοῖο	καλοῖτο	καλοῖσθον	καλοίσθην	καλοίμεθᾰ	καλοῖσθε	καλοῖντο
passive	indicative	κεκλήσομαι	κεκλήσῃ	κεκλήσεται	κεκλήσεσθον	κεκλήσεσθον	κεκλησόμεθᾰ	κεκλήσεσθε	κεκλήσονται
passive	optative	κεκλησοίμην	κεκλήσοιο	κεκλήσοιτο	κεκλήσοισθον	κεκλησοίσθην	κεκλησοίμεθᾰ	κεκλήσοισθε	κεκλήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		καλεῖν			καλεῖσθαι		κεκλήσεσθαι
participle	m	καλῶν			καλούμενος		κεκλησόμενος
	f	καλοῦσᾰ			καλουμένη		κεκλησομένη
	n	καλοῦν			καλούμενον		κεκλησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: καλέσω, καλέσομαι, κληθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	καλέσω	καλέσεις	καλέσει	καλέσετον	καλέσετον	καλέσομεν	καλέσετε	καλέσουσῐ(ν)
active	optative	καλέσοιμῐ	καλέσοις	καλέσοι	καλέσοιτον	καλεσοίτην	καλέσοιμεν	καλέσοιτε	καλέσοιεν
middle	indicative	καλέσομαι	καλέσῃ, καλέσει	καλέσεται	καλέσεσθον	καλέσεσθον	καλεσόμεθᾰ	καλέσεσθε	καλέσονται
middle	optative	καλεσοίμην	καλέσοιο	καλέσοιτο	καλέσοισθον	καλεσοίσθην	καλεσοίμεθᾰ	καλέσοισθε	καλέσοιντο
passive	indicative	κληθήσομαι	κληθήσῃ	κληθήσεται	κληθήσεσθον	κληθήσεσθον	κληθησόμεθᾰ	κληθήσεσθε	κληθήσονται
passive	optative	κληθησοίμην	κληθήσοιο	κληθήσοιτο	κληθήσοισθον	κληθησοίσθην	κληθησοίμεθᾰ	κληθήσοισθε	κληθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		καλέσειν			καλέσεσθαι		κληθήσεσθαι
participle	m	καλέσων			καλεσόμενος		κληθησόμενος
	f	καλέσουσᾰ			καλεσομένη		κληθησομένη
	n	καλέσον			καλεσόμενον		κληθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐκάλεσᾰ, ἐκαλεσᾰ́μην, ἐκλήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκάλεσᾰ	ἐκάλεσᾰς	ἐκάλεσε(ν)	ἐκαλέσᾰτον	ἐκαλεσᾰ́την	ἐκαλέσᾰμεν	ἐκαλέσᾰτε	ἐκάλεσᾰν
	subjunctive	καλέσω	καλέσῃς	καλέσῃ	καλέσητον	καλέσητον	καλέσωμεν	καλέσητε	καλέσωσῐ(ν)
	optative	καλέσαιμῐ	καλέσειᾰς, καλέσαις	καλέσειε(ν), καλέσαι	καλέσαιτον	καλεσαίτην	καλέσαιμεν	καλέσαιτε	καλέσειᾰν, καλέσαιεν
	imperative		κάλεσον	καλεσᾰ́τω	καλέσᾰτον	καλεσᾰ́των		καλέσᾰτε	καλεσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκαλεσᾰ́μην	ἐκαλέσω	ἐκαλέσᾰτο	ἐκαλέσᾰσθον	ἐκαλεσᾰ́σθην	ἐκαλεσᾰ́μεθᾰ	ἐκαλέσᾰσθε	ἐκαλέσᾰντο
	subjunctive	καλέσωμαι	καλέσῃ	καλέσηται	καλέσησθον	καλέσησθον	καλεσώμεθᾰ	καλέσησθε	καλέσωνται
	optative	καλεσαίμην	καλέσαιο	καλέσαιτο	καλέσαισθον	καλεσαίσθην	καλεσαίμεθᾰ	καλέσαισθε	καλέσαιντο
	imperative		κάλεσαι	καλεσᾰ́σθω	καλέσᾰσθον	καλεσᾰ́σθων		καλέσᾰσθε	καλεσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκλήθην	ἐκλήθης	ἐκλήθη	ἐκλήθητον	ἐκληθήτην	ἐκλήθημεν	ἐκλήθητε	ἐκλήθησᾰν
	subjunctive	κληθῶ	κληθῇς	κληθῇ	κληθῆτον	κληθῆτον	κληθῶμεν	κληθῆτε	κληθῶσῐ(ν)
	optative	κληθείην	κληθείης	κληθείη	κληθεῖτον, κληθείητον	κληθείτην, κληθειήτην	κληθεῖμεν, κληθείημεν	κληθεῖτε, κληθείητε	κληθεῖεν, κληθείησᾰν
	imperative		κλήθητῐ	κληθήτω	κλήθητον	κληθήτων		κλήθητε	κληθέντων
		active			middle		passive
infinitive		καλέσαι			καλέσᾰσθαι		κληθῆναι
participle	m	καλέσᾱς			καλεσᾰ́μενος		κληθείς
	f	καλέσᾱσᾰ			καλεσᾰμένη		κληθεῖσᾰ
	n	καλέσᾰν			καλεσᾰ́μενον		κληθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: κέκληκᾰ, κέκλημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κέκληκᾰ	κέκληκᾰς	κέκληκε(ν)	κεκλήκᾰτον	κεκλήκᾰτον	κεκλήκᾰμεν	κεκλήκᾰτε	κεκλήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κεκλήκω	κεκλήκῃς	κεκλήκῃ	κεκλήκητον	κεκλήκητον	κεκλήκωμεν	κεκλήκητε	κεκλήκωσῐ(ν)
	optative	κεκλήκοιμῐ, κεκληκοίην	κεκλήκοις, κεκληκοίης	κεκλήκοι, κεκληκοίη	κεκλήκοιτον	κεκληκοίτην	κεκλήκοιμεν	κεκλήκοιτε	κεκλήκοιεν
	imperative		κέκληκε	κεκληκέτω	κεκλήκετον	κεκληκέτων		κεκλήκετε	κεκληκόντων
middle/ passive	indicative	κέκλημαι	κέκλησαι	κέκληται	κέκλησθον	κέκλησθον	κεκλήμεθᾰ	κέκλησθε	κέκληνται
	subjunctive	κεκλημένος ὦ	κεκλημένος ᾖς	κεκλημένος ᾖ	κεκλημένω ἦτον	κεκλημένω ἦτον	κεκλημένοι ὦμεν	κεκλημένοι ἦτε	κεκλημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεκλημένος εἴην	κεκλημένος εἴης	κεκλημένος εἴη	κεκλημένοι εἴητον/εἶτον	κεκλημένω εἰήτην/εἴτην	κεκλημένοι εἴημεν/εἶμεν	κεκλημένοι εἴητε/εἶτε	κεκλημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κέκλησο	κεκλήσθω	κέκλησθον	κεκλήσθων		κέκλησθε	κεκλήσθων
		active				middle/passive
infinitive		κεκληκέναι				κέκλησθαι
participle	m	κεκληκώς				κεκλημένος
	f	κεκληκυῖᾰ				κεκλημένη
	n	κεκληκός				κεκλημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐκεκλήκειν, ἐκεκλήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκεκλήκειν, ἐκεκλήκη	ἐκεκλήκεις, ἐκεκλήκης	ἐκεκλήκει(ν)	ἐκεκλήκετον	ἐκεκληκέτην	ἐκεκλήκεμεν	ἐκεκλήκετε	ἐκεκλήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐκεκλήμην	ἐκέκλησο	ἐκέκλητο	ἐκέκλησθον	ἐκεκλήσθην	ἐκεκλήμεθᾰ	ἐκέκλησθε	ἐκέκληντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

Terms derived from καλέω ‎(kaléō)

ἀνακαλέω ‎(anakaléō)
ἀντικαλέω ‎(antikaléō)
ἀποκαλέω ‎(apokaléō)
ἐγκαλέω ‎(enkaléō)
εἰσκαλέω ‎(eiskaléō)
ἐκκαλέω ‎(ekkaléō)
ἐπικαλέω ‎(epikaléō)

κατακαλέω ‎(katakaléō)
κέκλομαι ‎(kéklomai)
κικλήσκω ‎(kiklḗskō)
κλήδην ‎(klḗdēn)
κλῄζω ‎(klḗizō)
κλῆσις ‎(klêsis)
κλητέος ‎(klētéos)

κλητήρ ‎(klētḗr)
κλητός ‎(klētós)
μετακαλέω ‎(metakaléō)
παρακαλέω ‎(parakaléō)
προκαλέω ‎(prokaléō)
προσκαλέω ‎(proskaléō)
συγκαλέω ‎(sunkaléō)

Related terms

κλέω ‎(kléō)

References

καλέω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
καλέω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
καλέω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
«καλέω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
«καλέω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
καλέω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
“G2564”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill

Etymology

From Proto-Indo-European *kl̥h₁-, zero-grade of *kelh₁- +‎ -έω ‎(-éō). Cognates include Old English hlōwan and English low ‎(verb); Latin calō, clāmō, clārus, classis, and concilium; Old Irish cailech; Old Armenian աքաղաղ ‎(akʿałał).

Pronunciation

5th BC Attic: IPA: /ka.lé.ɔː/
1st BC Egyptian: IPA: /ka.ˈlɛ.o/
4th AD Koine: IPA: /ka.ˈle.o/
10th AD Byzantine: IPA: /ka.ˈle.o/
15th AD Constantinopolitan: IPA: /ka.ˈle.o/

Definify.com

Definition 2024

καλέω

καλέω

Ancient Greek

Alternative forms

Verb

Inflection

Derived terms

Related terms

References

Etymology

Pronunciation

Similar Results