Definify.com
Definition 2024
κεντέω
κεντέω
Ancient Greek
Verb
κεντέω • (kentéō)
Inflection
Present: κεντῶ, κεντοῦμαι (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | κεντῶ | κεντεῖς | κεντεῖ | κεντεῖτον | κεντεῖτον | κεντοῦμεν | κεντεῖτε | κεντοῦσῐ(ν) |
| subjunctive | κεντῶ | κεντῇς | κεντῇ | κεντῆτον | κεντῆτον | κεντῶμεν | κεντῆτε | κεντῶσῐ(ν) | |
| optative | κεντοίην/ κεντοῖμῐ |
κεντοίης/ κεντοῖς |
κεντοίη/ κεντοῖ |
κεντοίητον/ κεντοῖτον |
κεντοιήτην/ κεντοίτην |
κεντοίημεν/ κεντοῖμεν |
κεντοίητε/ κεντοῖτε |
κεντοίησᾰν/ κεντοῖεν |
|
| imperative | κέντει | κεντείτω | κεντεῖτον | κεντείτων | κεντεῖτε | κεντούντων | |||
| middle/
passive |
indicative | κεντοῦμαι | κεντῇ/ κεντεῖ |
κεντεῖται | κεντεῖσθον | κεντεῖσθον | κεντούμεθᾰ | κεντεῖσθε | κεντοῦνται |
| subjunctive | κεντῶμαι | κεντῇ | κεντῆται | κεντῆσθον | κεντῆσθον | κεντώμεθᾰ | κεντῆσθε | κεντῶνται | |
| optative | κεντοίμην | κεντοῖο | κεντοῖτο | κεντοῖσθον | κεντοίσθην | κεντοίμεθᾰ | κεντοῖσθε | κεντοῖντο | |
| imperative | κεντοῦ | κεντείσθω | κεντεῖσθον | κεντείσθων | κεντεῖσθε | κεντείσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | κεντεῖν | κεντεῖσθαι | |||||||
| participle | κεντῶν , κεντοῦσᾰ , κεντοῦν | κεντούμενος , κεντουμένη , κεντούμενον | |||||||
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | κεντέω | κεντέεις | κεντέει | κεντέετον | κεντέετον | κεντέομεν | κεντέετε | κεντέουσῐ(ν) |
| subjunctive | κεντέω | κεντέῃς | κεντέῃ | κεντέητον | κεντέητον | κεντέωμεν | κεντέητε | κεντέωσῐ(ν) | |
| optative | κεντέοιμῐ | κεντέοις | κεντέοι | κεντέοιτον | κεντεοίτην | κεντέοιμεν | κεντέοιτε | κεντέοιεν | |
| imperative | κέντεε | κεντεέτω | κεντεετον | κεντεέτων | κεντεετε | κεντεόντων | |||
| middle/
passive |
indicative | κεντέομαι | κεντέει/ κεντέῃ |
κεντέεται | κεντέεσθον | κεντέεσθον | κεντεόμεθᾰ | κεντέεσθε | κεντέονται |
| subjunctive | κεντέωμαι | κεντέῃ | κεντέηται | κεντέησθον | κεντέησθον | κεντεώμεθᾰ | κεντέησθε | κεντέωνται | |
| optative | κεντεοίμην | κεντέοιο | κεντέοιτο | κεντέοισθον | κεντεοίσθην | κεντεοίμεθᾰ | κεντέοισθε | κεντέοιντο | |
| imperative | κεντέου | κεντεέσθω | κεντέεσθον | κεντεέσθων | κεντέεσθε | κεντεέσθων | |||
| active | middle/passive | ||||||||
| infinitive | κεντέειν | κεντέεσθαι | |||||||
| participle | κεντέων , κεντέουσᾰ , κέντεον | κεντεόμενος , κεντεομένη , κεντεόμενον | |||||||
Imperfect: ἐκέντουν, ἐκεντούμην (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἐκέντουν | ἐκέντεις | ἐκέντει | ἐκεντεῖτον | ἐκεντείτην | ἐκεντοῦμεν | ἐκεντεῖτε | ἐκέντουν |
| middle/ passive |
ἐκεντούμην | ἐκεντοῦ | ἐκεντεῖτο | ἐκεντεῖσθον | ἐκεντείσθην | ἐκεντούμεθᾰ | ἐκεντεῖσθε | ἐκεντοῦντο | |
Imperfect: ἐκέντεον, ἐκεντεόμην (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἐκέντεον | ἐκέντεες | ἐκέντεε | ἐκεντέετον | ἐκεντεέτην | ἐκεντέομεν | ἐκεντέετε | ἐκέντεον |
| middle/ passive |
ἐκεντεόμην | ἐκεντέου | ἐκεντέετο | ἐκεντέεσθον | ἐκεντεέσθην | ἐκεντεόμεθᾰ | ἐκεντέεσθε | ἐκεντέοντο | |
Future: κεντήσω, κεντήσομαι, κεντηθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | κεντήσω | κεντήσεις | κεντήσει | κεντήσετον | κεντήσετον | κεντήσομεν | κεντήσετε | κεντήσουσῐ(ν) |
| optative | κεντήσοιμῐ | κεντήσοις | κεντήσοι | κεντήσοιτον | κεντησοίτην | κεντήσοιμεν | κεντήσοιτε | κεντήσοιεν | |
| middle | indicative | κεντήσομαι | κεντήσει/ κεντήσῃ |
κεντήσεται | κεντήσεσθον | κεντήσεσθον | κεντησόμεθᾰ | κεντήσεσθε | κεντήσονται |
| optative | κεντησοίμην | κεντήσοιο | κεντήσοιτο | κεντήσοισθον | κεντησοίσθην | κεντησοίμεθᾰ | κεντήσοισθε | κεντήσοιντο | |
| passive | indicative | κεντηθήσομαι | κεντηθήσει/ κεντηθήσῃ |
κεντηθήσεται | κεντηθήσεσθον | κεντηθήσεσθον | κεντηθησόμεθᾰ | κεντηθήσεσθε | κεντηθήσονται |
| optative | κεντηθησοίμην | κεντηθήσοιο | κεντηθήσοιτο | κεντηθήσοισθον | κεντηθησοίσθην | κεντηθησοίμεθᾰ | κεντηθήσοισθε | κεντηθήσοιντο | |
| active | middle | passive | |||||||
| infinitive | κεντήσειν | κεντήσεσθαι | κεντηθήσεσθαι | ||||||
| participle | κεντήσων , κεντήσουσᾰ , κέντησον | κεντησόμενος , κεντησομένη , κεντησόμενον | κεντηθησόμενος , κεντηθησομένη , κεντηθησόμενον | ||||||
Aorist: ἐκέντησα, ἐκεντησάμην, ἐκεντήθην
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| active | indicative | ἐκέντησα | ἐκέντησας | ἐκέντησε | ἐκεντήσατον | ἐκεντησάτην | ἐκεντήσαμεν | ἐκεντήσατε | ἐκέντησαν |
| subjunctive | κεντήσω | κεντήσῃς | κεντήσῃ | κεντήσητον | κεντήσητον | κεντήσωμεν | κεντήσητε | κεντήσωσῐ(ν) | |
| optative | κεντήσαιμῐ | κεντήσαις/ κεντήσειας |
κεντήσαι/ κεντήσειε |
κεντήσαιτον | κεντησαίτην | κεντήσαιμεν | κεντήσαιτε | κεντήσαιεν/ κεντήσειαν |
|
| imperative | κέντησον | κεντησάτω | κεντήσατον | κεντησάτων | κεντήσατε | κεντησάντων | |||
| middle | indicative | ἐκεντησάμην | ἐκεντήσω | ἐκεντήσατο | ἐκεντήσασθον | ἐκεντησάσθην | ἐκεντησάμεθα | ἐκεντήσασθε | ἐκεντήσαντο |
| subjunctive | κεντήσωμαι | κεντήσῃ | κεντήσηται | κεντήσησθον | κεντήσησθον | κεντησώμεθα | κεντήσησθε | κεντήσωνται | |
| optative | κεντησαίμην | κεντήσαιο | κεντήσαιτο | κεντήσαισθον | κεντησαίσθην | κεντησαίμεθα | κεντήσαισθε | κεντήσαιντο | |
| imperative | κέντησαι | κεντησάσθω | κεντήσασθον | κεντησάσθων | κεντήσασθε | κεντησάσθων | |||
| passive | indicative | ἐκεντήθην | ἐκεντήθης | ἐκεντήθη | ἐκεντήθητον | ἐκεντηθήτην | ἐκεντήθημεν | ἐκεντήθητε | ἐκεντήθησαν |
| subjunctive | κεντηθῶ | κεντηθῇς | κεντηθῇ | κεντηθῆτον | κεντηθῆτον | κεντηθῶμεν | κεντηθῆτε | κεντηθῶσῐ(ν) | |
| optative | κεντηθείην | κεντηθείης | κεντηθείη | κεντηθεῖτον/ κεντηθείητον |
κεντηθείτην/ κεντηθειήτην |
κεντηθεῖμεν/ κεντηθείημεν |
κεντηθεῖτε/ κεντηθείητε |
κεντηθεῖεν/ κεντηθείησαν |
|
| imperative | κεντήθητι | κεντηθήτω | κεντήθητον | κεντηθήτων | κεντήθητε | κεντηθέντων | |||
| active | middle | passive | |||||||
| infinitive | κέντησαι | κεντήσασθαι | κεντηθῆναι | ||||||
| participle | m | κεντήσᾱς | κεντησάμενος | κεντηθείς | |||||
| f | κεντήσᾱσα | κεντησαμένη | κεντηθεῖσα | ||||||
| n | κέντησαν | κεντησάμενον | κεντηθέν | ||||||
Perfect: κεκέντημαι
| number | singular | dual | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| perfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
| middle/
passive |
indicative | κεκέντημαι | κεκέντησαι | κεκέντηται | κεκέντησθον | κεκέντησθον | κεκεντήμεθα | κεκέντησθε | κεκέντηνται |
| subjunctive | κεκεντημένος ὦ | κεκεντημένος ᾖς | κεκεντημένος ᾖ | κεκεντημένω ἦτον | κεκεντημένω ἦτον | κεκεντημένοι ὦμεν | κεκεντημένοι ἦτε | κεκεντημένοι ὦσῐ | |
| optative | κεκεντημένος εἴην | κεκεντημένος εἴης | κεκεντημένος εἴη | κεκεντημένοι εἴητον/ κεκεντημένοι εἶτον |
κεκεντημένω εἰήτην/ κεκεντημένω εἴτην |
κεκεντημένοι εἴημεν/ κεκεντημένοι εἶμεν |
κεκεντημένοι εἴητε/ κεκεντημένοι εἶτε |
κεκεντημένοι εἴησαν/ κεκεντημένοι εἶεν |
|
| imperative | κεκέντησο | κεκεντήσθω | κεκέντησθον | κεκεντήσθων | κεκέντησθε | κεκεντήσθων | |||
| infinitive | participle | ||||||||
| infinitive | κεκεντῆσθαι | κεκεντημένος , κεκεντημένη , κεκεντημένον | |||||||
Derived terms
References
- κεντέω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- κεντέω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- κεντέω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «κεντέω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «κεντέω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- κεντέω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter