Definify.com
Definition 2024
κριτικός
κριτικός
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /kritikós/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /kritikós/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /kɾitikós/
Adjective
κριτικός • (kritikós) m (feminine κριτική, neuter κριτικόν); first/second declension
- Able to judge, discerning, critical
- (Especially as a substantive concerning language): critic, grammarian, academic
Inflection
First and second declension of κριτικός, κριτική, κριτικόν
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
Nominative | κριτικός | κριτική | κριτικόν | κριτικώ | κριτικᾱ́ | κριτικώ | κριτικοί | κριτικαί | κριτικᾰ́ | |||
Genitive | κριτικοῦ | κριτικῆς | κριτικοῦ | κριτικοῖν | κριτικαῖν | κριτικοῖν | κριτικῶν | κριτικῶν | κριτικῶν | |||
Dative | κριτικῷ | κριτικῇ | κριτικῷ | κριτικοῖν | κριτικαῖν | κριτικοῖν | κριτικοῖς | κριτικαῖς | κριτικοῖς | |||
Accusative | κριτικόν | κριτικήν | κριτικόν | κριτικώ | κριτικᾱ́ | κριτικώ | κριτικούς | κριτικᾱ́ς | κριτικᾰ́ | |||
Vocative | κριτικέ | κριτική | κριτικόν | κριτικώ | κριτικᾱ́ | κριτικώ | κριτικοί | κριτικαί | κριτικᾰ́ | |||
Related terms
Related terms
|
|
|
References
- κριτικός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- κριτικός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «κριτικός» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- “G2924”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- critic idem, page 184.
Greek
Adjective
κριτικός • (kritikós) m (feminine κριτική, neuter κριτικό)
- critical (expressing comment or judgement)
Declension
positive forms of κριτικός
number case / gender |
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
nominative | κριτικός | κριτική | κριτικό | κριτικοί | κριτικές | κριτικά |
genitive | κριτικού | κριτικής | κριτικού | κριτικών | κριτικών | κριτικών |
accusative | κριτικό | κριτική | κριτικό | κριτικούς | κριτικές | κριτικά |
vocative | κριτικέ | κριτική | κριτικό | κριτικοί | κριτικές | κριτικά |
derivations | comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κριτικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κριτικός, etc.) |
Noun
κριτικός • (kritikós) m, f (plural κριτικοί)
- critic
- κριτικός θεάτρου (theatre critic)
Declension
declension of κριτικός
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | κριτικός | κριτικοί |
genitive | κριτικού | κριτικών |
accusative | κριτικό | κριτικούς |
vocative | κριτικέ | κριτικοί |