Definify.com
Definition 2024
μαντεύω
μαντεύω
Greek
Verb
μαντεύω • (mantévo) (simple past μάντεψα)
Conjugation
μαντεύω
| Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | μαντεύω | μάντευα | θα μαντεύω | να μαντεύω | |
| 2s | μαντεύεις | μάντευες | θα μαντεύεις | να μαντεύεις | μάντευε |
| 3s | μαντεύει | μάντευε | θα μαντεύει | να μαντεύει | |
| 1p | μαντεύουμε, μαντεύομε | μαντεύαμε | θα μαντεύουμε, μαντεύομε | να μαντεύουμε, μαντεύομε | |
| 2p | μαντεύετε | μαντεύατε | θα μαντεύετε | να μαντεύετε | μαντεύετε |
| 3p | μαντεύουν, μαντεύουνε | μάντευαν, μαντεύαν, μαντεύανε | θα μαντεύουν, μαντεύουνε | να μαντεύουν, μαντεύουνε | |
| Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | μαντέψω | μάντεψα | θα μαντέψω | να μαντέψω | |
| 2s | μαντέψεις | μάντεψες | θα μαντέψεις | να μαντέψεις | μάντεψε |
| 3s | μαντέψει | μάντεψε | θα μαντέψει | να μαντέψει | |
| 1p | μαντέψουμε, μαντέψομε | μαντέψαμε | θα μαντέψουμε, μαντέψομε | να μαντέψουμε, μαντέψομε | |
| 2p | μαντέψετε | μαντέψατε | θα μαντέψετε | να μαντέψετε | μαντέψτε, μαντεύτε |
| 3p | μαντέψουν, μαντέψουνε | μάντεψαν, μαντέψαν, μαντέψανε | θα μαντέψουν, μαντέψουνε | να μαντέψουν, μαντέψουνε | |
| Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
| 1s | έχω μαντέψει | είχα μαντέψει | θα έχω μαντέψει | να έχω μαντέψει | |
| 2s | έχεις μαντέψει | είχες μαντέψει | θα έχεις μαντέψει | να έχεις μαντέψει | έχε μαντεμένο |
| 3s | έχει μαντέψει | είχε μαντέψει | θα έχει μαντέψει | να έχει μαντέψει | |
| 1p | έχουμε μαντέψει | είχαμε μαντέψει | θα έχουμε μαντέψει | να έχουμε μαντέψει | |
| 2p | έχετε μαντέψει | είχατε μαντέψει | θα έχετε μαντέψει | να έχετε μαντέψει | έχετε μαντεμένο |
| 3p | έχουν μαντέψει | είχαν μαντέψει | θα έχουν μαντέψει | να έχουν μαντέψει | |
| Alternative* perfect: | έχω (έχεις, έχει, έχουμε, έχετε, έχουν) μαντεμένο | ||||
| pluperfect: | είχα (είχες, είχε , είχαμε, είχατε, είχαν) μαντεμένο | ||||
| future perfect: | θα έχω (θα έχεις, θα έχει, θα έχουμε, θα έχετε, θα έχουν) μαντεμένο | ||||
| subjunctive: | να έχω (να έχεις, να έχει, να έχουμε, να έχετε, να έχουν) μαντεμένο | ||||
| Participle: | μαντεύοντας | Non-finite ‡ | μαντέψει | 17, 1a | |
|
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||