Definify.com
Definition 2024
οπλίζομαι
οπλίζομαι
Greek
Verb
οπλίζομαι • (oplízomai) (simple past οπλίστηκα, active form οπλίζω, passive)
Conjugation
οπλίζομαι
| Non-past tenses | Past tenses | |||
|---|---|---|---|---|
| Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
| 1st person | sg | οπλίζομαι | θα οπλίζομαι | οπλιζόμουν, οπλιζόμουνα |
| 2nd person | οπλίζεσαι | θα οπλίζεσαι | οπλιζόσουν, οπλιζόσουνα | |
| 3rd person | οπλίζεται | θα οπλίζεται | οπλιζόταν, οπλιζότανε | |
| 1st person | pl | οπλιζόμαστε | θα οπλιζόμαστε | οπλιζόμασταν, οπλιζόμαστε2 |
| 2nd person | οπλίζεστε, οπλιζόσαστε1 | θα οπλίζεστε, οπλιζόσαστε1 | οπλιζόσασταν, οπλιζόσαστε2 | |
| 3rd person | οπλίζονται | θα οπλίζονται | οπλίζονταν, οπλιζόντανε, οπλιζόντουσαν | |
| Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
| 1st person | sg | οπλιστώ | θα οπλιστώ | οπλίστηκα |
| 2nd person | οπλιστείς | θα οπλιστείς | οπλίστηκες | |
| 3rd person | οπλιστεί | θα οπλιστεί | οπλίστηκε | |
| 1st person | pl | οπλιστούμε | θα οπλιστούμε | οπλιστήκαμε |
| 2nd person | οπλιστείτε | θα οπλιστείτε | οπλιστήκατε | |
| 3rd person | οπλιστούν, οπλιστούνε | θα οπλιστούν, θα οπλιστούνε | οπλίστηκαν, οπλιστήκανε | |
| Imperative | Imperfective | Perfective | ||
| 2nd person | sg | —3 | οπλίσου | |
| 2nd person | pl | —3 | οπλιστείτε | |
| Perfect tenses | ||||
| Perfect | έχω οπλιστεί, έχεις οπλιστεί έχει οπλιστεί, … | |||
| Future perfect | θα έχω οπλιστεί, θα έχεις οπλιστεί, θα έχει οπλιστεί, … | |||
| Past perfect | είχα οπλιστεί, είχες οπλιστεί, είχε οπλιστεί, … | |||
| Subjunctive | ||||
| Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
| Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
| Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
| When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
| † The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||