Definify.com
Definition 2024
οργίζω
οργίζω
Greek
Verb
οργίζω • (orgízo) (simple past όργισα)
- infuriate, anger, make angry, enrage
- antagonise (UK), antagonize (US)
Conjugation
οργίζω
| Present → | Imperfect → | Continuous future → | Continuous subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | οργίζω | όργιζα | θα οργίζω | να οργίζω | |
| 2s | οργίζεις | όργιζες | θα οργίζεις | να οργίζεις | όργιζε |
| 3s | οργίζει | όργιζε | θα οργίζει | να οργίζει | |
| 1p | οργίζουμε, οργίζομε | οργίζαμε | θα οργίζουμε, οργίζομε | να οργίζουμε, οργίζομε | |
| 2p | οργίζετε | οργίζατε | θα οργίζετε | να οργίζετε | οργίζετε |
| 3p | οργίζουν, οργίζουνε | όργιζαν, οργίζαν, οργίζανε | θα οργίζουν, οργίζουνε | να οργίζουν, οργίζουνε | |
| Dependent † | Simple past → | Simple future → | Simple subjunctive → | Imperative → | |
| 1s | οργίσω | όργισα | θα οργίσω | να οργίσω | |
| 2s | οργίσεις | όργισες | θα οργίσεις | να οργίσεις | όργισε |
| 3s | οργίσει | όργισε | θα οργίσει | να οργίσει | |
| 1p | οργίσουμε, οργίσομε | οργίσαμε | θα οργίσουμε, οργίσομε | να οργίσουμε, οργίσομε | |
| 2p | οργίσετε | οργίσατε | θα οργίσετε | να οργίσετε | οργίστε |
| 3p | οργίσουν, οργίσουνε | όργισαν, οργίσαν, οργίσανε | θα οργίσουν, οργίσουνε | να οργίσουν, οργίσουνε | |
| Perfect → | Pluperfect → | Future perfect → | Subjunctive → | ||
| 1s | έχω οργίσει | είχα οργίσει | θα έχω οργίσει | να έχω οργίσει | |
| 2s | έχεις οργίσει | είχες οργίσει | θα έχεις οργίσει | να έχεις οργίσει | |
| 3s | έχει οργίσει | είχε οργίσει | θα έχει οργίσει | να έχει οργίσει | |
| 1p | έχουμε οργίσει | είχαμε οργίσει | θα έχουμε οργίσει | να έχουμε οργίσει | |
| 2p | έχετε οργίσει | είχατε οργίσει | θα έχετε οργίσει | να έχετε οργίσει | |
| 3p | έχουν οργίσει | είχαν οργίσει | θα έχουν οργίσει | να έχουν οργίσει | |
| Participle: | οργίζοντας | Non-finite ‡ | οργίσει | 33, 1a | |
|
This table is templatised, some forms shown may be rare or non-existant. Multiple forms are usually shown in order of reducing frequency. † The dependent is not used alone, it is used to form future simple, perfective subjunctive and other forms. ‡ The non-finite or aorist infinitive form is the same as the 3rd person singular dependent form, used with the auxiliary verb έχω (écho) it produces perfect tense forms. |
|||||
Synonyms
- θυμώνω (thymóno)