Definify.com

Definition 2024

παραδείκνυμι

παραδείκνυμι

Ancient Greek

Alternative forms

παραδεικνύω ‎(paradeiknúō)

(4th AD Koine) IPA^(key): /paraðíknymi/

(10th AD Byzantine) IPA^(key): /paraðíknymi/

(15th AD Constantinopolitan) IPA^(key): /paɾaðíknimi/

Verb

παραδείκνυμι • ‎(paradeíknumi) future: παραδείξω

I hold up to viewing, exhibit, point out
I set as an example or model
I compare
I demonstrate

Inflection

Present: παραδείκνῡμῐ, παραδείκνῠμαι

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	παραδείκνῡμῐ	παραδείκνῡς	παραδείκνῡσῐ(ν)	παραδείκνῠτον	παραδείκνῠτον	παραδείκνῠμεν	παραδείκνῠτε	παραδεικνύᾱσῐ(ν)
	subjunctive	παραδεικνύω	παραδεικνύῃς	παραδεικνύῃ	παραδεικνύητον	παραδεικνύητον	παραδεικνύωμεν	παραδεικνύητε	παραδεικνύωσῐ(ν)
	optative	παραδεικνύοιμῐ	παραδεικνύοις	παραδεικνύοι	παραδεικνύοιτον	παραδεικνῠοίτην	παραδεικνύοιμεν	παραδεικνύοιτε	παραδεικνύοιεν
	imperative		παραδείκνῡ	παραδεικνύτω	παραδείκνῠτον	παραδεικνύτων		παραδείκνῠτε	παραδεικνύντων
middle/ passive	indicative	παραδείκνῠμαι	παραδείκνῠσαι	παραδείκνῠται	παραδείκνῠσθον	παραδείκνῠσθον	παραδεικνύμεθα	παραδείκνῠσθε	παραδείκνῠνται
	subjunctive	παραδεικνύωμαι	παραδεικνύῃ	παραδεικνύηται	παραδεικνύησθον	παραδεικνύησθον	παραδεικνῠώμεθᾰ	παραδεικνύησθε	παραδεικνύωνται
	optative	παραδεικνῠοίμην	παραδεικνύοιο	παραδεικνύοιτο	παραδεικνύοισθον	παραδεικνῠοίσθην	παραδεικνῠοίμεθᾰ	παραδεικνύοισθε	παραδεικνύοιντο
	imperative		παραδείκνῠσο	παραδεικνύσθω	παραδείκνῠσθον	παραδεικνύσθων		παραδείκνῠσθε	παραδεικνύσθων
		active				middle/passive
infinitive		παραδεικνύναι				παραδείκνῠσθαι
participle		παραδεικνύς , παραδεικνῦσᾰ , παραδεικνύν				παραδεικνύμενος , παραδεικνῠμένη , παραδεικνύμενον

References

παραδείκνυμι in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
παραδείκνυμι in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
«παραδείκνυμι» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette