Definify.com

Definition 2024

σιωπάω

Ancient Greek

(4th AD Koine) IPA^(key): /siopáo/

(10th AD Byzantine) IPA^(key): /siopáo/

(15th AD Constantinopolitan) IPA^(key): /siopáo/

Verb

σιωπάω • ‎(siōpáō)

to be silent or still
- Homer, Iliad 2.280
- Homer, Iliad 23.568
- Homer, Odyssey 17.513
1. (of bees) to be still
  - Aristotle, History of Animals 9.40,53
(transitive) to hold silent, keep secret, to not speak of
- Euripides, Fragments 1024
- Aristophanes, Thesmophoriazusae 27
- Xenophon, Symposium 6,10
(middle voice) to make silent, silence
- Polybius, The Histories 18.29,4

Inflection

Present: σιωπῶ, σιωπῶμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σιωπῶ	σιωπᾷς	σιωπᾷ	σιωπᾶτον	σιωπᾶτον	σιωπῶμεν	σιωπᾶτε	σιωπῶσῐ(ν)
	subjunctive	σιωπῶ	σιωπᾷς	σιωπᾷ	σιωπᾶτον	σιωπᾶτον	σιωπῶμεν	σιωπᾶτε	σιωπῶσῐ(ν)
	optative	σιωπῴην/ σιωπῷμῐ	σιωπῴης/ σιωπῷς	σιωπῴη/ σιωπῷ	σιωπῴητον/ σιωπῷτον	σιωπῳήτην/ σιωπῴτην	σιωπῴημεν/ σιωπῷμεν	σιωπῴητε/ σιωπῷτε	σιωπῴησᾰν/ σιωπῷεν
	imperative		σιώπᾱ	σιωπάτω	σιωπᾶτον	σιωπάτων		σιωπᾶτε	σιωπώντων
middle/ passive	indicative	σιωπῶμαι	σιωπᾷ	σιωπᾶται	σιωπᾶσθον	σιωπᾶσθον	σιωπώμεθᾰ	σιωπᾶσθε	σιωπῶνται
	subjunctive	σιωπῶμαι	σιωπᾷ	σιωπᾶται	σιωπᾶσθον	σιωπᾶσθον	σιωπώμεθᾰ	σιωπᾶσθε	σιωπῶνται
	optative	σιωπῴμην	σιωπῷο	σιωπῷτο	σιωπῷσθον	σιωπῴσθην	σιωπῴμεθᾰ	σιωπῷσθε	σιωπῷντο
	imperative		σιωπῶ	σιωπάσθω	σιωπᾶσθον	σιωπάσθων		σιωπᾶσθε	σιωπάσθων
		active				middle/passive
infinitive		σιωπᾶν				σιωπᾶσθαι
participle		σιωπῶν , σιωπῶσᾰ , σιωπῶν				σιωπώμενος , σιωπωμένη , σιωπώμενον

Present: σιωπάω, σιωπάομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σιωπάω	σιωπάεις	σιωπάει	σιωπάετον	σιωπάετον	σιωπάομεν	σιωπάετε	σιωπάουσῐ(ν)
	subjunctive	σιωπάω	σιωπάῃς	σιωπάῃ	σιωπάητον	σιωπάητον	σιωπάωμεν	σιωπάητε	σιωπάωσῐ(ν)
	optative	σιωπάοιμῐ	σιωπάοις	σιωπάοι	σιωπάοιτον	σιωπᾰοίτην	σιωπάοιμεν	σιωπάοιτε	σιωπάοιεν
	imperative		σιώπᾰε	σιωπᾰέτω	σιωπάετον	σιωπᾰέτων		σιωπάετε	σιωπᾰόντων
middle/ passive	indicative	σιωπάομαι	σιωπάει/ σιωπάῃ	σιωπάεται	σιωπάεσθον	σιωπάεσθον	σιωπᾰόμεθᾰ	σιωπάεσθε	σιωπάονται
	subjunctive	σιωπάωμαι	σιωπάῃ	σιωπάηται	σιωπάησθον	σιωπάησθον	σιωπᾰώμεθᾰ	σιωπάησθε	σιωπάωνται
	optative	σιωπᾰοίμην	σιωπάοιο	σιωπάοιτο	σιωπάοισθον	σιωπᾰοίσθην	σιωπᾰοίμεθᾰ	σιωπάοισθε	σιωπάοιντο
	imperative		σιωπάου	σιωπᾰέσθω	σιωπάεσθον	σιωπᾰέσθων		σιωπάεσθε	σιωπᾰέσθων
		active				middle/passive
infinitive		σιωπάειν				σιωπάεσθαι
participle		σιωπάων , σιωπάουσᾰ , σιώπᾰον				σιωπᾰόμενος , σιωπᾰομένη , σιωπᾰόμενον

Imperfect: ἐσιώπων, ἐσιωπώμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσιώπων	ἐσιώπᾱς	ἐσιώπᾱ	ἐσιωπᾶτον	ἐσιωπάτην	ἐσιωπῶμεν	ἐσιωπᾶτε	ἐσιώπων
middle/ passive	indicative	ἐσιωπώμην	ἐσιωπῶ	ἐσιωπᾶτο	ἐσιωπᾶσθον	ἐσιωπάσθην	ἐσιωπώμεθᾰ	ἐσιωπᾶσθε	ἐσιωπῶντο

Imperfect: ἐσιώπᾰον, ἐσιωπᾰόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
imperfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσιώπᾰον	ἐσιώπᾰες	ἐσιώπᾰε	ἐσιωπάετον	ἐσιωπᾰέτην	ἐσιωπάομεν	ἐσιωπάετε	ἐσιώπᾰον
middle/ passive	indicative	ἐσιωπᾰόμην	ἐσιωπάου	ἐσιωπάετο	ἐσιωπάεσθον	ἐσιωπᾰέσθην	ἐσιωπᾰόμεθᾰ	ἐσιωπάεσθε	ἐσιωπάοντο

Future: σιωπήσω, σιωπήσομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σιωπήσω	σιωπήσεις	σιωπήσει	σιωπήσετον	σιωπήσετον	σιωπήσομεν	σιωπήσετε	σιωπήσουσῐ(ν)
active	optative	σιωπήσοιμῐ	σιωπήσοις	σιωπήσοι	σιωπήσοιτον	σιωπησοίτην	σιωπήσοιμεν	σιωπήσοιτε	σιωπήσοιεν
middle	indicative	σιωπήσομαι	σιωπήσει/ σιωπήσῃ	σιωπήσεται	σιωπήσεσθον	σιωπήσεσθον	σιωπησόμεθᾰ	σιωπήσεσθε	σιωπήσονται
middle	optative	σιωπησοίμην	σιωπήσοιο	σιωπήσοιτο	σιωπήσοισθον	σιωπησοίσθην	σιωπησοίμεθᾰ	σιωπήσοισθε	σιωπήσοιντο
		active				middle
infinitive		σιωπήσειν				σιωπήσεσθαι
participle		σιωπήσων , σιωπήσουσᾰ , σιωπῆσον				σιωπησόμενος , σιωπησομένη , σιωπησόμενον

Aorist: ἐσιώπησα, ἐσιωπησάμην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐσιώπησα	ἐσιώπησας	ἐσιώπησε	ἐσιωπήσατον	ἐσιωπησάτην	ἐσιωπήσαμεν	ἐσιωπήσατε	ἐσιώπησαν
	subjunctive	σιωπήσω	σιωπήσῃς	σιωπήσῃ	σιωπήσητον	σιωπήσητον	σιωπήσωμεν	σιωπήσητε	σιωπήσωσῐ(ν)
	optative	σιωπήσαιμῐ	σιωπήσαις/ σιωπήσειας	σιωπήσαι/ σιωπήσειε	σιωπήσαιτον	σιωπησαίτην	σιωπήσαιμεν	σιωπήσαιτε	σιωπήσαιεν/ σιωπήσειαν
	imperative		σιώπησον	σιωπησάτω	σιωπήσατον	σιωπησάτων		σιωπήσατε	σιωπησάντων
middle	indicative	ἐσιωπησάμην	ἐσιωπήσω	ἐσιωπήσατο	ἐσιωπήσασθον	ἐσιωπησάσθην	ἐσιωπησάμεθα	ἐσιωπήσασθε	ἐσιωπήσαντο
	subjunctive	σιωπήσωμαι	σιωπήσῃ	σιωπήσηται	σιωπήσησθον	σιωπήσησθον	σιωπησώμεθα	σιωπήσησθε	σιωπήσωνται
	optative	σιωπησαίμην	σιωπήσαιο	σιωπήσαιτο	σιωπήσαισθον	σιωπησαίσθην	σιωπησαίμεθα	σιωπήσαισθε	σιωπήσαιντο
	imperative		σιώπησαι	σιωπησάσθω	σιωπήσασθον	σιωπησάσθων		σιωπήσασθε	σιωπησάσθων
		active				middle
infinitive		σιώπησαι				σιωπήσασθαι
participle	m	σιωπήσᾱς				σιωπησάμενος
	f	σιωπήσᾱσα				σιωπησαμένη
	n	σιώπησαν				σιωπησάμενον

Perfect: σεσιώπηκα

number		singular			dual		plural
perfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	σεσιώπηκα	σεσιώπηκας	σεσιώπηκε	σεσιωπήκατον	σεσιωπήκατον	σεσιωπήκαμεν	σεσιωπήκατε	σεσιωπήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	σεσιωπηκὼς ὦ/ σεσιωπήκω	σεσιωπηκὼς ᾖς/ σεσιωπήκῃς	σεσιωπηκὼς ᾖ/ σεσιωπήκῃ	σεσιωπηκότε ἦτον/ σεσιωπήκητον	σεσιωπηκότε ἦτον/ σεσιωπήκητον	σεσιωπηκότες ὦμεν/ σεσιωπήκωμεν	σεσιωπηκότες ἦτε/ σεσιωπήκητε	σεσιωπηκότες ὦσῐ(ν)/ σεσιωπήκωσῐ(ν)
	optative	σεσιωπηκὼς εἴην/ σεσιωπήκοιμῐ/ σεσιωπηκοίην	σεσιωπηκὼς εἴης/ σεσιωπήκοις/ σεσιωπηκοίης	σεσιωπηκὼς εἴη/ σεσιωπήκοι/ σεσιωπηκοίη	σεσιωπηκότε εἴητον/ σεσιωπηκότε εἶτον/ σεσιωπήκοιτον	σεσιωπηκὀτε εἰήτην/ σεσιωπηκότε εἴτην/ σεσιωπηκοίτην	σεσιωπηκότες εἴημεν/ σεσιωπηκότες εἶμεν/ σεσιωπήκοιμεν	σεσιωπηκότες εἴητε/ σεσιωπηκότες εἶτε/ σεσιωπήκοιτε	σεσιωπηκότες εἴησαν/ σεσιωπηκότε εἶεν/ σεσιωπήκοιεν
	imperative		σεσιωπηκὼς ἴσθῐ	σεσιωπηκὼς ἔστω	σεσιωπηκότε ἔστον	σεσιωπηκότε ἔστων		σεσιωπηκότες ἔστε	σεσιωπηκότες ὄντων
		infinitive				participle
active		σεσιωπηκέναι				σεσιωπηκώς , σεσιωπηκυῖα , σεσιωπηκός

Antonyms

(of bees): βομβέω ‎(bombéō)

References

σιωπάω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
«σιωπάω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
«σιωπάω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
“G4623”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979

Greek

Verb

σιωπάω • ‎(siopáo) ‎(simple past σιώπησα)

Alternative form of σιωπώ ‎(siopó)

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Definify.com

Definition 2024

σιωπάω

σιωπάω

Ancient Greek

Verb

Inflection

Antonyms

References

Greek

Verb

Conjugation

Pronunciation

Similar Results