Definify.com
Definition 2025
στέκω
στέκω
Greek
Verb
στέκω • (stéko) (simple past —)
- (intransitive) stand up, stand still
- Ο στρατιώτης στέκει σε στάση προσοχής. (The soldier stands to attention.)
- (intransitive) be true, be correct
- Δεν στέκει καλά. (It is not correct. It doesn't make sense.)
Conjugation
στέκω
| Present » | Imperfect » | Continuous future » | Subjunctive » | Imperative » | |
| 1s | στέκω | έστεκα | θα στέκω | να στέκω | |
| 2s | στέκεις | έστεκες | θα στέκεις | να στέκεις | — |
| 3s | στέκει | έστεκε | θα στέκει | να στέκει | |
| 1p | στέκουμε, στέκομε | στέκαμε | θα στέκουμε, στέκομε | να στέκουμε, στέκομε | |
| 2p | στέκετε | στέκατε | θα στέκετε | να στέκετε | στέκετε, στέκεστε |
| 3p | στέκουν, στέκουνε | έστεκαν, στέκανε, στέκαν | θα στέκουν, στέκουνε | να στέκουν, στέκουνε | |
| Participle: | — | 207, 1c | |||
Synonyms
- στέκομαι (stékomai, “to stop, to stand still”)