Definify.com
Definition 2025
σχίζομαι
σχίζομαι
Ancient Greek
Verb
σχίζομαι • (skhízomai)
- first-person singular present mediopassive indicative of σχίζω (skhízō)
Greek
Verb
σχίζομαι • (schízomai) (simple past σχίστηκα, active form σχίζω, passive)
- Alternative form of σκίζομαι (skízomai)
Conjugation
σχίζομαι
Non-past tenses | Past tenses | |||
---|---|---|---|---|
Imperfective | Present | Continuous future | Imperfect | |
1st person | sg | σχίζομαι | θα σχίζομαι | σχιζόμουν, σχιζόμουνα |
2nd person | σχίζεσαι | θα σχίζεσαι | σχιζόσουν, σχιζόσουνα | |
3rd person | σχίζεται | θα σχίζεται | σχιζόταν, σχιζότανε | |
1st person | pl | σχιζόμαστε | θα σχιζόμαστε | σχιζόμασταν, σχιζόμαστε2 |
2nd person | σχίζεστε, σχιζόσαστε1 | θα σχίζεστε, σχιζόσαστε1 | σχιζόσασταν, σχιζόσαστε2 | |
3rd person | σχίζονται | θα σχίζονται | σχίζονταν, σχιζόντανε, σχιζόντουσαν | |
Perfective | Dependent† | Simple future | Simple past (Aorist) | |
1st person | sg | σχιστώ | θα σχιστώ | σχίστηκα |
2nd person | σχιστείς | θα σχιστείς | σχίστηκες | |
3rd person | σχιστεί | θα σχιστεί | σχίστηκε | |
1st person | pl | σχιστούμε | θα σχιστούμε | σχιστήκαμε |
2nd person | σχιστείτε | θα σχιστείτε | σχιστήκατε | |
3rd person | σχιστούν, σχιστούνε | θα σχιστούν, θα σχιστούνε | σχίστηκαν, σχιστήκανε | |
Imperative | Imperfective | Perfective | ||
2nd person | sg | —3 | σχίσου | |
2nd person | pl | —3 | σχιστείτε | |
Perfect tenses | ||||
Perfect | έχω σχιστεί, έχεις σχιστεί έχει σχιστεί, … | |||
Future perfect | θα έχω σχιστεί, θα έχεις σχιστεί, θα έχει σχιστεί, … | |||
Past perfect | είχα σχιστεί, είχες σχιστεί, είχε σχιστεί, … | |||
Subjunctive | ||||
Continuous | The present tense form preceded by να, ας, etc | |||
Simple | The dependent form preceded by να, ας, etc | |||
Past perfect | The perfect tense form preceded by να, ας, etc | |||
When multiple forms are listed above the first will usually be the most common; additional forms may be rare and not given by all sources. | ||||
† The dependent form is not used independently, negative and tense forms of the verb are produced when the dependent is preceded by the appropriate particle. The dependent 3rd person singular, the non-finite form, is used with the auxiliary verb έχω in the most common perfect tense forms. 1. Colloquial forms 2. Identical to present tense form 3. The existance of these forms is doubtful | ||||