Definify.com
Definition 2025
взбунтовать
взбунтовать
Russian
Verb
взбунтова́ть • (vzbuntovátʹ) pf (imperfective бунтова́ть)
Conjugation
Conjugation of взбунтова́ть (class 2a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | взбунтова́ть vzbuntovátʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | взбунтова́вший vzbuntovávšij |
| passive | — | взбунто́ванный vzbuntóvannyj |
| adverbial | — | взбунтова́в vzbuntováv, взбунтова́вши vzbuntovávši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | взбунту́ю vzbuntúju |
| 2nd singular (ты) | — | взбунту́ешь vzbuntúješʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | взбунту́ет vzbuntújet |
| 1st plural (мы) | — | взбунту́ем vzbuntújem |
| 2nd plural (вы) | — | взбунту́ете vzbuntújete |
| 3rd plural (они́) | — | взбунту́ют vzbuntújut |
| imperative | singular | plural |
| взбунту́й vzbuntúj |
взбунту́йте vzbuntújte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | взбунтова́л vzbuntovál |
взбунтова́ли vzbuntováli |
| feminine (я/ты/она́) | взбунтова́ла vzbuntovála |
|
| neuter (оно́) | взбунтова́ло vzbuntoválo |
|
Derived terms
- взбунтова́ться (vzbuntovátʹsja)