Definify.com
Definition 2025
грустить
грустить
Russian
Verb
грусти́ть • (grustítʹ) impf (perfective загрусти́ть)
Conjugation
Conjugation of грусти́ть (class 4b imperfective intransitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | грусти́ть grustítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | грустя́щий grustjáščij |
грусти́вший grustívšij |
| passive | — | — |
| adverbial | грустя́ grustjá |
грусти́в grustív, грусти́вши grustívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | грущу́ gruščú |
бу́ду грусти́ть búdu grustítʹ |
| 2nd singular (ты) | грусти́шь grustíšʹ |
бу́дешь грусти́ть búdešʹ grustítʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | грусти́т grustít |
бу́дет грусти́ть búdet grustítʹ |
| 1st plural (мы) | грусти́м grustím |
бу́дем грусти́ть búdem grustítʹ |
| 2nd plural (вы) | грусти́те grustíte |
бу́дете грусти́ть búdete grustítʹ |
| 3rd plural (они́) | грустя́т grustját |
бу́дут грусти́ть búdut grustítʹ |
| imperative | singular | plural |
| грусти́ grustí |
грусти́те grustíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | грусти́л grustíl |
грусти́ли grustíli |
| feminine (я/ты/она́) | грусти́ла grustíla |
|
| neuter (оно́) | грусти́ло grustílo |
|