Definify.com
Definition 2025
гуглить
гуглить
Russian
Verb
гу́глить • (gúglitʹ) impf (perfective погу́глить)
- to google
Conjugation
Conjugation of гу́глить (class 4a imperfective transitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | гу́глить gúglitʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | гу́глящий gúgljaščij |
гу́гливший gúglivšij |
| passive | гу́глимый gúglimyj |
гу́гленный gúglennyj |
| adverbial | гу́гля gúglja |
гу́глив gúgliv, гу́гливши gúglivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | гу́глю gúglju |
бу́ду гу́глить búdu gúglitʹ |
| 2nd singular (ты) | гу́глишь gúglišʹ |
бу́дешь гу́глить búdešʹ gúglitʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | гу́глит gúglit |
бу́дет гу́глить búdet gúglitʹ |
| 1st plural (мы) | гу́глим gúglim |
бу́дем гу́глить búdem gúglitʹ |
| 2nd plural (вы) | гу́глите gúglite |
бу́дете гу́глить búdete gúglitʹ |
| 3rd plural (они́) | гу́глят gúgljat |
бу́дут гу́глить búdut gúglitʹ |
| imperative | singular | plural |
| гу́гли gúgli |
гу́глите gúglite |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | гу́глил gúglil |
гу́глили gúglili |
| feminine (я/ты/она́) | гу́глила gúglila |
|
| neuter (оно́) | гу́глило gúglilo |
|
Related terms
- гугление (guglenije)