Definify.com
Definition 2025
допрашивать
допрашивать
Russian
Verb
допра́шивать • (doprášivatʹ) impf (perfective допроси́ть)
- to interrogate
- допра́шивать с пристра́стием ― doprášivatʹ s pristrástijem ― (dated) to torture; (jocular) to question in detail
Conjugation
Conjugation of допра́шивать (class 1a imperfective transitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | допра́шивать doprášivatʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | допра́шивающий doprášivajuščij |
допра́шивавший doprášivavšij |
| passive | допра́шиваемый doprášivajemyj |
— |
| adverbial | допра́шивая doprášivaja |
допра́шивав doprášivav, допра́шивавши doprášivavši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | допра́шиваю doprášivaju |
бу́ду допра́шивать búdu doprášivatʹ |
| 2nd singular (ты) | допра́шиваешь doprášivaješʹ |
бу́дешь допра́шивать búdešʹ doprášivatʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | допра́шивает doprášivajet |
бу́дет допра́шивать búdet doprášivatʹ |
| 1st plural (мы) | допра́шиваем doprášivajem |
бу́дем допра́шивать búdem doprášivatʹ |
| 2nd plural (вы) | допра́шиваете doprášivajete |
бу́дете допра́шивать búdete doprášivatʹ |
| 3rd plural (они́) | допра́шивают doprášivajut |
бу́дут допра́шивать búdut doprášivatʹ |
| imperative | singular | plural |
| допра́шивай doprášivaj |
допра́шивайте doprášivajte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | допра́шивал doprášival |
допра́шивали doprášivali |
| feminine (я/ты/она́) | допра́шивала doprášivala |
|
| neuter (оно́) | допра́шивало doprášivalo |
|