Definify.com
Definition 2025
закинуть
закинуть
Russian
Verb
заки́нуть • (zakínutʹ) pf (imperfective заки́дывать)
Conjugation
Conjugation of заки́нуть (class 3a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | заки́нуть zakínutʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | заки́нувший zakínuvšij |
| passive | — | заки́нутый zakínutyj |
| adverbial | — | заки́нув zakínuv, заки́нувши zakínuvši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | заки́ну zakínu |
| 2nd singular (ты) | — | заки́нешь zakínešʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | заки́нет zakínet |
| 1st plural (мы) | — | заки́нем zakínem |
| 2nd plural (вы) | — | заки́нете zakínete |
| 3rd plural (они́) | — | заки́нут zakínut |
| imperative | singular | plural |
| заки́нь zakínʹ |
заки́ньте zakínʹte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | заки́нул zakínul |
заки́нули zakínuli |
| feminine (я/ты/она́) | заки́нула zakínula |
|
| neuter (оно́) | заки́нуло zakínulo |
|