Definify.com
Definition 2025
замигать
замигать
Russian
Verb
замига́ть • (zamigátʹ) pf (imperfective мига́ть)
Conjugation
Conjugation of замига́ть (class 1a perfective intransitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | замига́ть zamigátʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | замига́вший zamigávšij |
| passive | — | — |
| adverbial | — | замига́в zamigáv, замига́вши zamigávši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | замига́ю zamigáju |
| 2nd singular (ты) | — | замига́ешь zamigáješʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | замига́ет zamigájet |
| 1st plural (мы) | — | замига́ем zamigájem |
| 2nd plural (вы) | — | замига́ете zamigájete |
| 3rd plural (они́) | — | замига́ют zamigájut |
| imperative | singular | plural |
| замига́й zamigáj |
замига́йте zamigájte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | замига́л zamigál |
замига́ли zamigáli |
| feminine (я/ты/она́) | замига́ла zamigála |
|
| neuter (оно́) | замига́ло zamigálo |
|