Definify.com
Definition 2025
изгнать
изгнать
Russian
Verb
изгна́ть • (izgnátʹ) pf (imperfective изгоня́ть)
Conjugation
Conjugation of изгна́ть (class 5c/c perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | изгна́ть izgnátʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | изгна́вший izgnávšij |
| passive | — | и́згнанный ízgnannyj |
| adverbial | — | изгна́в izgnáv, изгна́вши izgnávši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | изгоню́ izgonjú |
| 2nd singular (ты) | — | изго́нишь izgónišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | изго́нит izgónit |
| 1st plural (мы) | — | изго́ним izgónim |
| 2nd plural (вы) | — | изго́ните izgónite |
| 3rd plural (они́) | — | изго́нят izgónjat |
| imperative | singular | plural |
| изгони́ izgoní |
изгони́те izgoníte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | изгна́л izgnál |
изгна́ли izgnáli |
| feminine (я/ты/она́) | изгнала́ izgnalá |
|
| neuter (оно́) | изгна́ло izgnálo |
|