Definify.com
Definition 2025
изнемочь
изнемочь
Russian
Verb
изнемо́чь • (iznemóčʹ) pf (imperfective изнемога́ть)
- to be exhausted (by), break down (with), grow faint (from)
Conjugation
Conjugation of изнемо́чь (class 8c/b perfective intransitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | изнемо́чь iznemóčʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | изнемо́гший iznemógšij |
| passive | — | — |
| adverbial | — | — |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | изнемогу́ iznemogú |
| 2nd singular (ты) | — | изнемо́жешь iznemóžešʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | изнемо́жет iznemóžet |
| 1st plural (мы) | — | изнемо́жем iznemóžem |
| 2nd plural (вы) | — | изнемо́жете iznemóžete |
| 3rd plural (они́) | — | изнемо́гут iznemógut |
| imperative | singular | plural |
| изнемоги́ iznemogí |
изнемоги́те iznemogíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | изнемо́г iznemóg |
изнемогли́ iznemoglí |
| feminine (я/ты/она́) | изнемогла́ iznemoglá |
|
| neuter (оно́) | изнемогло́ iznemogló |
|
Derived terms
- изнеможённый (iznemožónnyj)
- изнеможе́ние (iznemožénije)
Related terms
- не́мочь (némočʹ)
- мочь impf (močʹ), смочь pf (smočʹ)
- мочь m (močʹ)
- мо́жно (móžno)
- могу́чий (mogúčij)
- могу́щество (mogúščestvo), могу́щественный (mogúščestvennyj)