Definify.com
Definition 2025
изуродовать
изуродовать
Russian
Verb
изуро́довать • (izuródovatʹ) pf (imperfective уро́довать)
Conjugation
Conjugation of изуро́довать (class 2a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | изуро́довать izuródovatʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | изуро́довавший izuródovavšij |
| passive | — | изуро́дованный izuródovannyj |
| adverbial | — | изуро́довав izuródovav, изуро́довавши izuródovavši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | изуро́дую izuróduju |
| 2nd singular (ты) | — | изуро́дуешь izuróduješʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | изуро́дует izuródujet |
| 1st plural (мы) | — | изуро́дуем izuródujem |
| 2nd plural (вы) | — | изуро́дуете izuródujete |
| 3rd plural (они́) | — | изуро́дуют izuródujut |
| imperative | singular | plural |
| изуро́дуй izuróduj |
изуро́дуйте izuródujte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | изуро́довал izuródoval |
изуро́довали izuródovali |
| feminine (я/ты/она́) | изуро́довала izuródovala |
|
| neuter (оно́) | изуро́довало izuródovalo |
|
Related terms
- уро́д (uród)
- уро́дливый (uródlivyj)