Definify.com
Definition 2025
искупить
искупить
Russian
Verb
искупи́ть • (iskupítʹ) pf (imperfective искупа́ть)
Conjugation
Conjugation of искупи́ть (class 4c perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | искупи́ть iskupítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | искупи́вший iskupívšij |
| passive | — | иску́пленный iskúplennyj |
| adverbial | — | искупи́в iskupív, искупи́вши iskupívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | искуплю́ iskupljú |
| 2nd singular (ты) | — | иску́пишь iskúpišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | иску́пит iskúpit |
| 1st plural (мы) | — | иску́пим iskúpim |
| 2nd plural (вы) | — | иску́пите iskúpite |
| 3rd plural (они́) | — | иску́пят iskúpjat |
| imperative | singular | plural |
| искупи́ iskupí |
искупи́те iskupíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | искупи́л iskupíl |
искупи́ли iskupíli |
| feminine (я/ты/она́) | искупи́ла iskupíla |
|
| neuter (оно́) | искупи́ло iskupílo |
|
Related terms
- искупле́ние (iskuplénije)