Definify.com
Definition 2025
карауленный
карауленный
Russian
Participle
карау́ленный • (karaúlennyj)
- past passive imperfective participle of карау́лить (karaúlitʹ)
Declension
Declension of карау́ленный (short class a*②)
| masculine | neuter | feminine | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| nominative | карау́ленный karaúlennyj |
карау́ленное karaúlennoje |
карау́ленная karaúlennaja |
карау́ленные karaúlennyje |
|
| genitive | карау́ленного karaúlennovo |
карау́ленной karaúlennoj |
карау́ленных karaúlennyx |
||
| dative | карау́ленному karaúlennomu |
карау́ленной karaúlennoj |
карау́ленным karaúlennym |
||
| accusative | animate | карау́ленного karaúlennovo |
карау́ленное karaúlennoje |
карау́ленную karaúlennuju |
карау́ленных karaúlennyx |
| inanimate | карау́ленный karaúlennyj |
карау́ленные karaúlennyje |
|||
| instrumental | карау́ленным karaúlennym |
карау́ленной, карау́ленною karaúlennoj, karaúlennoju |
карау́ленными karaúlennymi |
||
| prepositional | карау́ленном karaúlennom |
карау́ленной karaúlennoj |
карау́ленных karaúlennyx |
||
| short form | карау́лен karaúlen |
карау́лено karaúleno |
карау́лена karaúlena |
карау́лены karaúleny |
|