Definify.com
Definition 2025
караулить
караулить
Russian
Verb
карау́лить • (karaúlitʹ) impf
- to guard, keep watch (over)
- (colloquial) to watch (for), lie in wait (for)
Conjugation
Conjugation of карау́лить (class 4a imperfective transitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | карау́лить karaúlitʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | карау́лящий karaúljaščij |
карау́ливший karaúlivšij |
| passive | карау́лимый karaúlimyj |
карау́ленный karaúlennyj |
| adverbial | карау́ля karaúlja |
карау́лив karaúliv, карау́ливши karaúlivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | карау́лю karaúlju |
бу́ду карау́лить búdu karaúlitʹ |
| 2nd singular (ты) | карау́лишь karaúlišʹ |
бу́дешь карау́лить búdešʹ karaúlitʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | карау́лит karaúlit |
бу́дет карау́лить búdet karaúlitʹ |
| 1st plural (мы) | карау́лим karaúlim |
бу́дем карау́лить búdem karaúlitʹ |
| 2nd plural (вы) | карау́лите karaúlite |
бу́дете карау́лить búdete karaúlitʹ |
| 3rd plural (они́) | карау́лят karaúljat |
бу́дут карау́лить búdut karaúlitʹ |
| imperative | singular | plural |
| карау́ль karaúlʹ |
карау́льте karaúlʹte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | карау́лил karaúlil |
карау́лили karaúlili |
| feminine (я/ты/она́) | карау́лила karaúlila |
|
| neuter (оно́) | карау́лило karaúlilo |
|
Derived terms
|
imperfective
|
perfective
|
Related terms
- карау́л (karaúl), карау́льный (karaúlʹnyj)
- карау́льщик (karaúlʹščik)