Definify.com
Definition 2025
конченный
конченный
Russian
Participle
ко́нченный • (kónčennyj)
- past passive perfective participle of ко́нчить (kónčitʹ)
Declension
Declension of ко́нченный (short class a*②)
| masculine | neuter | feminine | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| nominative | ко́нченный kónčennyj |
ко́нченное kónčennoje |
ко́нченная kónčennaja |
ко́нченные kónčennyje |
|
| genitive | ко́нченного kónčennovo |
ко́нченной kónčennoj |
ко́нченных kónčennyx |
||
| dative | ко́нченному kónčennomu |
ко́нченной kónčennoj |
ко́нченным kónčennym |
||
| accusative | animate | ко́нченного kónčennovo |
ко́нченное kónčennoje |
ко́нченную kónčennuju |
ко́нченных kónčennyx |
| inanimate | ко́нченный kónčennyj |
ко́нченные kónčennyje |
|||
| instrumental | ко́нченным kónčennym |
ко́нченной, ко́нченною kónčennoj, kónčennoju |
ко́нченными kónčennymi |
||
| prepositional | ко́нченном kónčennom |
ко́нченной kónčennoj |
ко́нченных kónčennyx |
||
| short form | ко́нчен kónčen |
ко́нчено kónčeno |
ко́нчена kónčena |
ко́нчены kónčeny |
|