Definify.com
Definition 2025
кончивший
кончивший
Russian
Participle
ко́нчивший • (kónčivšij)
- past active perfective participle of ко́нчить (kónčitʹ)
Declension
Declension of ко́нчивший (no short forms)
| masculine | neuter | feminine | plural | ||
|---|---|---|---|---|---|
| nominative | ко́нчивший kónčivšij |
ко́нчившее kónčivšeje |
ко́нчившая kónčivšaja |
ко́нчившие kónčivšije |
|
| genitive | ко́нчившего kónčivševo |
ко́нчившей kónčivšej |
ко́нчивших kónčivšix |
||
| dative | ко́нчившему kónčivšemu |
ко́нчившей kónčivšej |
ко́нчившим kónčivšim |
||
| accusative | animate | ко́нчившего kónčivševo |
ко́нчившее kónčivšeje |
ко́нчившую kónčivšuju |
ко́нчивших kónčivšix |
| inanimate | ко́нчивший kónčivšij |
ко́нчившие kónčivšije |
|||
| instrumental | ко́нчившим kónčivšim |
ко́нчившей, ко́нчившею kónčivšej, kónčivšeju |
ко́нчившими kónčivšimi |
||
| prepositional | ко́нчившем kónčivšem |
ко́нчившей kónčivšej |
ко́нчивших kónčivšix |
||