Definify.com
Definition 2025
кривить
кривить
Russian
Verb
криви́ть • (krivítʹ) impf (perfective искриви́ть or скриви́ть or покриви́ть)
- to bend, distort
- криви́ть каблуки ― krivítʹ kabluki ― to twist the heels
- криви́ть рот/губы ― krivítʹ rot/guby ― to twist one's mouth; to make a wry face; to curl one's lip
- кривить душой ― krivitʹ dušoj ― to act against one's conscience
Conjugation
Conjugation of криви́ть (class 4b imperfective transitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | криви́ть krivítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | кривя́щий krivjáščij |
криви́вший krivívšij |
| passive | криви́мый krivímyj |
кривлённый krivljónnyj |
| adverbial | кривя́ krivjá |
криви́в krivív, криви́вши krivívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | кривлю́ krivljú |
бу́ду криви́ть búdu krivítʹ |
| 2nd singular (ты) | криви́шь krivíšʹ |
бу́дешь криви́ть búdešʹ krivítʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | криви́т krivít |
бу́дет криви́ть búdet krivítʹ |
| 1st plural (мы) | криви́м krivím |
бу́дем криви́ть búdem krivítʹ |
| 2nd plural (вы) | криви́те krivíte |
бу́дете криви́ть búdete krivítʹ |
| 3rd plural (они́) | кривя́т krivját |
бу́дут криви́ть búdut krivítʹ |
| imperative | singular | plural |
| криви́ kriví |
криви́те krivíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | криви́л krivíl |
криви́ли krivíli |
| feminine (я/ты/она́) | криви́ла krivíla |
|
| neuter (оно́) | криви́ло krivílo |
|
Derived terms
|
imperfective
|
perfective
|