Definify.com
Definition 2025
метить
метить
Russian
Verb
ме́тить • (métitʹ) impf (perfective поме́тить)
Conjugation
Conjugation of ме́тить (class 4a imperfective transitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | ме́тить métitʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | ме́тящий métjaščij |
ме́тивший métivšij |
| passive | ме́тимый métimyj |
ме́ченный méčennyj |
| adverbial | ме́тя métja |
ме́тив métiv, ме́тивши métivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | ме́чу méču |
бу́ду ме́тить búdu métitʹ |
| 2nd singular (ты) | ме́тишь métišʹ |
бу́дешь ме́тить búdešʹ métitʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | ме́тит métit |
бу́дет ме́тить búdet métitʹ |
| 1st plural (мы) | ме́тим métim |
бу́дем ме́тить búdem métitʹ |
| 2nd plural (вы) | ме́тите métite |
бу́дете ме́тить búdete métitʹ |
| 3rd plural (они́) | ме́тят métjat |
бу́дут ме́тить búdut métitʹ |
| imperative | singular | plural |
| ме́ть métʹ |
ме́тьте métʹte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | ме́тил métil |
ме́тили métili |
| feminine (я/ты/она́) | ме́тила métila |
|
| neuter (оно́) | ме́тило métilo |
|
Derived terms
|
|