Definify.com
Definition 2025
мнить
мнить
Russian
Verb
мнить • (mnitʹ) impf
Conjugation
Conjugation of мни́ть (class 4b imperfective transitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | мни́ть mnítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | мня́щий mnjáščij |
мни́вший mnívšij |
| passive | мни́мый mnímyj |
— |
| adverbial | мня́ mnjá |
мни́в mnív, мни́вши mnívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | мню́ mnjú |
бу́ду мни́ть búdu mnítʹ |
| 2nd singular (ты) | мни́шь mníšʹ |
бу́дешь мни́ть búdešʹ mnítʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | мни́т mnít |
бу́дет мни́ть búdet mnítʹ |
| 1st plural (мы) | мни́м mním |
бу́дем мни́ть búdem mnítʹ |
| 2nd plural (вы) | мни́те mníte |
бу́дете мни́ть búdete mnítʹ |
| 3rd plural (они́) | мня́т mnját |
бу́дут мни́ть búdut mnítʹ |
| imperative | singular | plural |
| мни́ mní |
мни́те mníte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | мни́л mníl |
мни́ли mníli |
| feminine (я/ты/она́) | мни́ла mníla |
|
| neuter (оно́) | мни́ло mnílo |
|