Definify.com
Definition 2025
мякнуть
мякнуть
Russian
Verb
мя́кнуть • (mjáknutʹ) impf (perfective размя́кнуть)
Conjugation
Conjugation of мя́кнуть (class 3°a[⑤⑥] imperfective intransitive)
| imperfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | мя́кнуть mjáknutʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | мя́кнущий mjáknuščij |
мя́кший mjákšij, мя́кнувший mjáknuvšij |
| passive | — | — |
| adverbial | — | мя́кнув mjáknuv, мя́кши mjákši, мя́кнувши mjáknuvši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | мя́кну mjáknu |
бу́ду мя́кнуть búdu mjáknutʹ |
| 2nd singular (ты) | мя́кнешь mjáknešʹ |
бу́дешь мя́кнуть búdešʹ mjáknutʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | мя́кнет mjáknet |
бу́дет мя́кнуть búdet mjáknutʹ |
| 1st plural (мы) | мя́кнем mjáknem |
бу́дем мя́кнуть búdem mjáknutʹ |
| 2nd plural (вы) | мя́кнете mjáknete |
бу́дете мя́кнуть búdete mjáknutʹ |
| 3rd plural (они́) | мя́кнут mjáknut |
бу́дут мя́кнуть búdut mjáknutʹ |
| imperative | singular | plural |
| мя́кни mjákni |
мя́кните mjáknite |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | мя́к mják, мя́кнул mjáknul |
мя́кли mjákli |
| feminine (я/ты/она́) | мя́кла mjákla |
|
| neuter (оно́) | мя́кло mjáklo |
|
Derived terms
|
imperfective
|
perfective
|