Definify.com
Definition 2025
нагнуть
нагнуть
Russian
Verb
нагну́ть • (nagnútʹ) pf (imperfective нагиба́ть)
Conjugation
Conjugation of нагну́ть (class 3b perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | нагну́ть nagnútʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | нагну́вший nagnúvšij |
| passive | — | на́гнутый nágnutyj |
| adverbial | — | нагну́в nagnúv, нагну́вши nagnúvši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | нагну́ nagnú |
| 2nd singular (ты) | — | нагнёшь nagnjóšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | нагнёт nagnjót |
| 1st plural (мы) | — | нагнём nagnjóm |
| 2nd plural (вы) | — | нагнёте nagnjóte |
| 3rd plural (они́) | — | нагну́т nagnút |
| imperative | singular | plural |
| нагни́ nagní |
нагни́те nagníte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | нагну́л nagnúl |
нагну́ли nagnúli |
| feminine (я/ты/она́) | нагну́ла nagnúla |
|
| neuter (оно́) | нагну́ло nagnúlo |
|