Definify.com
Definition 2024
накани
накани
Macedonian
Verb
накани • (nakani) pf (imperfective наканува)
- (transitive) to persuade (with great effort)
Conjugation
Conjugation of накани (perfective, present in -и)
| л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
|---|---|---|---|---|
| masculine | наканел | наканил | adjectival partc. | наканет |
| feminine | наканела | наканила | adverbial partc. | — |
| neuter | наканело | наканило | verbal noun | — |
| plural | наканеле | наканиле | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |
| 1st singular | наканам | наканев | наканив | — |
| 2nd singular | наканиш | наканеше | накани | накани |
| 3rd singular | накани | наканеше | накани | — |
| 1st plural | наканиме | наканевме | наканивме | — |
| 2nd plural | наканите | наканевте | наканивте | наканете |
| 3rd plural | наканат | наканеа | наканија | — |
| Compound tenses | ||||
| perfect | сум наканил | present of сум + aorist л-participle | ||
| pluperfect | бев наканил | imperfect of сум + aorist л-participle | ||
| future | ќе наканам | ќе + present | ||
| future in the past | ќе наканев | ќе + imperfect | ||
| future reported | ќе сум наканел | ќе + imperfect л-participle | ||
| conditional | би наканил | би + aorist л-participle | ||