Definify.com
Definition 2024
наканува
наканува
Macedonian
Verb
наканува • (nakanuva) impf (perfective накани)
- (transitive) to persuade (with great effort)
Conjugation
Conjugation of наканува (imperfective, present in -а)
| л-participles | imperfect | aorist | non-finite forms | |
|---|---|---|---|---|
| masculine | наканувал | — | adjectival partc. | накануван |
| feminine | наканувала | — | adverbial partc. | наканувајќи |
| neuter | наканувало | — | verbal noun | наканување |
| plural | наканувале | — | ||
| present | imperfect | aorist | imperative | |
| 1st singular | наканувам | наканував | — | — |
| 2nd singular | накануваш | накануваше | — | наканувај |
| 3rd singular | наканува | накануваше | — | — |
| 1st plural | накануваме | наканувавме | — | — |
| 2nd plural | наканувате | наканувавте | — | наканувајте |
| 3rd plural | накануваат | накануваа | — | — |
| Compound tenses | ||||
| perfect | сум наканувал | present of сум + imperfect л-participle | ||
| pluperfect | бев наканувал | imperfect of сум + imperfect л-participle | ||
| future | ќе наканувам | ќе + present | ||
| future in the past | ќе наканував | ќе + imperfect | ||
| future reported | ќе сум наканувал | ќе + imperfect л-participle | ||
| conditional | би наканувал | би + imperfect л-participle | ||