Definify.com
Definition 2025
накупить
накупить
Russian
Verb
накупи́ть • (nakupítʹ) pf (imperfective накупа́ть)
- to buy (a quantity of)
- он накупил книг ― on nakupil knig ― he bought a lot of books
Conjugation
Conjugation of накупи́ть (class 4c perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | накупи́ть nakupítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | накупи́вший nakupívšij |
| passive | — | наку́пленный nakúplennyj |
| adverbial | — | накупи́в nakupív, накупи́вши nakupívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | накуплю́ nakupljú |
| 2nd singular (ты) | — | наку́пишь nakúpišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | наку́пит nakúpit |
| 1st plural (мы) | — | наку́пим nakúpim |
| 2nd plural (вы) | — | наку́пите nakúpite |
| 3rd plural (они́) | — | наку́пят nakúpjat |
| imperative | singular | plural |
| накупи́ nakupí |
накупи́те nakupíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | накупи́л nakupíl |
накупи́ли nakupíli |
| feminine (я/ты/она́) | накупи́ла nakupíla |
|
| neuter (оно́) | накупи́ло nakupílo |
|