Definify.com
Definition 2025
обрамить
обрамить
Russian
Verb
обра́мить • (obrámitʹ) pf (imperfective обрамля́ть)
Conjugation
Conjugation of обра́мить (class 4a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | обра́мить obrámitʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | обра́мивший obrámivšij |
| passive | — | обра́мленный obrámlennyj |
| adverbial | — | обра́мив obrámiv, обра́мивши obrámivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | обра́млю obrámlju |
| 2nd singular (ты) | — | обра́мишь obrámišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | обра́мит obrámit |
| 1st plural (мы) | — | обра́мим obrámim |
| 2nd plural (вы) | — | обра́мите obrámite |
| 3rd plural (они́) | — | обра́мят obrámjat |
| imperative | singular | plural |
| обра́мь obrámʹ |
обра́мьте obrámʹte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | обра́мил obrámil |
обра́мили obrámili |
| feminine (я/ты/она́) | обра́мила obrámila |
|
| neuter (оно́) | обра́мило obrámilo |
|
Etymology 2
Verb
обра́мить • (obrámitʹ) pf
- to encircle
Conjugation
Conjugation of обрами́ть (class 4b perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | обрами́ть obramítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | обрами́вший obramívšij |
| passive | — | обрамлённый obramljónnyj |
| adverbial | — | обрами́в obramív, обрами́вши obramívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | обрамлю́ obramljú |
| 2nd singular (ты) | — | обрами́шь obramíšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | обрами́т obramít |
| 1st plural (мы) | — | обрами́м obramím |
| 2nd plural (вы) | — | обрами́те obramíte |
| 3rd plural (они́) | — | обрамя́т obramját |
| imperative | singular | plural |
| обрами́ obramí |
обрами́те obramíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | обрами́л obramíl |
обрами́ли obramíli |
| feminine (я/ты/она́) | обрами́ла obramíla |
|
| neuter (оно́) | обрами́ло obramílo |
|