Definify.com
Definition 2025
пленить
пленить
Russian
Verb
плени́ть • (plenítʹ) pf (imperfective пленя́ть)
Conjugation
Conjugation of плени́ть (class 4b perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | плени́ть plenítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | плени́вший plenívšij |
| passive | — | пленённый plenjónnyj |
| adverbial | — | плени́в plenív, плени́вши plenívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | пленю́ plenjú |
| 2nd singular (ты) | — | плени́шь pleníšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | плени́т plenít |
| 1st plural (мы) | — | плени́м plením |
| 2nd plural (вы) | — | плени́те pleníte |
| 3rd plural (они́) | — | пленя́т plenját |
| imperative | singular | plural |
| плени́ plení |
плени́те pleníte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | плени́л pleníl |
плени́ли pleníli |
| feminine (я/ты/она́) | плени́ла pleníla |
|
| neuter (оно́) | плени́ло plenílo |
|
Derived terms
- пленя́ться impf (plenjátʹsja), плени́ться pf (plenítʹsja)
- плене́ние (plenénije)