Definify.com
Definition 2025
пнуть
пнуть
Russian
Verb
пнуть • (pnutʹ) pf (imperfective пина́ть)
- to kick
Conjugation
Conjugation of пну́ть (class 3b perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | пну́ть pnútʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | пну́вший pnúvšij |
| passive | — | пну́тый pnútyj |
| adverbial | — | пну́в pnúv, пну́вши pnúvši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | пну́ pnú |
| 2nd singular (ты) | — | пнёшь pnjóšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | пнёт pnjót |
| 1st plural (мы) | — | пнём pnjóm |
| 2nd plural (вы) | — | пнёте pnjóte |
| 3rd plural (они́) | — | пну́т pnút |
| imperative | singular | plural |
| пни́ pní |
пни́те pníte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | пну́л pnúl |
пну́ли pnúli |
| feminine (я/ты/она́) | пну́ла pnúla |
|
| neuter (оно́) | пну́ло pnúlo |
|