Definify.com
Definition 2025
погубить
погубить
Russian
Verb
погуби́ть • (pogubítʹ) pf (imperfective губи́ть)
Conjugation
Conjugation of погуби́ть (class 4c perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | погуби́ть pogubítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | погуби́вший pogubívšij |
| passive | — | погу́бленный pogúblennyj |
| adverbial | — | погуби́в pogubív, погуби́вши pogubívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | погублю́ pogubljú |
| 2nd singular (ты) | — | погу́бишь pogúbišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | погу́бит pogúbit |
| 1st plural (мы) | — | погу́бим pogúbim |
| 2nd plural (вы) | — | погу́бите pogúbite |
| 3rd plural (они́) | — | погу́бят pogúbjat |
| imperative | singular | plural |
| погуби́ pogubí |
погуби́те pogubíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | погуби́л pogubíl |
погуби́ли pogubíli |
| feminine (я/ты/она́) | погуби́ла pogubíla |
|
| neuter (оно́) | погуби́ло pogubílo |
|
Related terms
- губи́тель m (gubítelʹ), губи́тельница f (gubítelʹnica)