Definify.com
Definition 2025
прислать
прислать
Russian
Verb
присла́ть • (prislátʹ) pf (imperfective присыла́ть or слать)
Conjugation
Conjugation of присла́ть (class 6b perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | присла́ть prislátʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | присла́вший prislávšij |
| passive | — | при́сланный príslannyj |
| adverbial | — | присла́в prisláv, присла́вши prislávši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | пришлю́ prišljú |
| 2nd singular (ты) | — | пришлёшь prišljóšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | пришлёт prišljót |
| 1st plural (мы) | — | пришлём prišljóm |
| 2nd plural (вы) | — | пришлёте prišljóte |
| 3rd plural (они́) | — | пришлю́т prišljút |
| imperative | singular | plural |
| пришли́ prišlí |
пришли́те prišlíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | присла́л prislál |
присла́ли prisláli |
| feminine (я/ты/она́) | присла́ла prislála |
|
| neuter (оно́) | присла́ло prislálo |
|