Definify.com
Definition 2025
разбудить
разбудить
Russian
Verb
разбуди́ть • (razbudítʹ) pf (imperfective буди́ть)
Conjugation
Conjugation of разбуди́ть (class 4b perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | разбуди́ть razbudítʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | разбуди́вший razbudívšij |
| passive | — | разбу́женный razbúžennyj |
| adverbial | — | разбуди́в razbudív, разбуди́вши razbudívši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | разбужу́ razbužú |
| 2nd singular (ты) | — | разбуди́шь razbudíšʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | разбуди́т razbudít |
| 1st plural (мы) | — | разбуди́м razbudím |
| 2nd plural (вы) | — | разбуди́те razbudíte |
| 3rd plural (они́) | — | разбудя́т razbudját |
| imperative | singular | plural |
| разбуди́ razbudí |
разбуди́те razbudíte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | разбуди́л razbudíl |
разбуди́ли razbudíli |
| feminine (я/ты/она́) | разбуди́ла razbudíla |
|
| neuter (оно́) | разбуди́ло razbudílo |
|
Synonyms
- пробуди́ть (probudítʹ)
Related terms
- буди́льник (budílʹnik), побудка (pobudka)
- побуди́ть (pobudítʹ), пробуди́ть (probudítʹ), пробуди́ться (probudítʹsja), буди́ть (budítʹ)