Definify.com
Definition 2025
расстроить
расстроить
Russian
Verb
расстро́ить • (rasstróitʹ) pf (imperfective расстра́ивать)
Conjugation
Conjugation of расстро́ить (class 4a perfective transitive)
| perfective aspect | ||
|---|---|---|
| infinitive | расстро́ить rasstróitʹ |
|
| participles | present tense | past tense |
| active | — | расстро́ивший rasstróivšij |
| passive | — | расстро́енный rasstrójennyj |
| adverbial | — | расстро́ив rasstróiv, расстро́ивши rasstróivši |
| present tense | future tense | |
| 1st singular (я) | — | расстро́ю rasstróju |
| 2nd singular (ты) | — | расстро́ишь rasstróišʹ |
| 3rd singular (он/она́/оно́) | — | расстро́ит rasstróit |
| 1st plural (мы) | — | расстро́им rasstróim |
| 2nd plural (вы) | — | расстро́ите rasstróite |
| 3rd plural (они́) | — | расстро́ят rasstrójat |
| imperative | singular | plural |
| расстро́й rasstrój |
расстро́йте rasstrójte |
|
| past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
| masculine (я/ты/он) | расстро́ил rasstróil |
расстро́или rasstróili |
| feminine (я/ты/она́) | расстро́ила rasstróila |
|
| neuter (оно́) | расстро́ило rasstróilo |
|